Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. III SA/Kr 923/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia : WSA Bożenna Blitek Sędziowie : WSA Elżbieta Kremer AWSA Dorota Dąbek(spr.) Protokolant : Agnieszka Słaboń po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 13 kwietnia 2005 r. Nr LXXIV/731/05 w przedmiocie nadania imienia Stadionowi Miejskiemu stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 13 kwietnia 2005r. nr LXXIV/731/05 Rada Miasta Krakowa nadała imię Stadionowi Miejskiemu przy ul. Kałuży 1. Jako podstawę prawną powołano art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym. W § 3 uchwały wskazano, iż uchwała wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego.

Na opisaną powyżej uchwałę Wojewoda Małopolski złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości. Skarżący zarzucił, że zaskarżona uchwała nieprawidłowo powołała jako podstawę prawną art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, albowiem przepis ten ustala, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach herbu gminy, nazw ulic i placów publicznych oraz wznoszenia pomników. Tymczasem według skarżącego stadion nie odpowiada pojęciu placu publicznego, na co przedłożył opinię specjalisty z zakresu lingwistyki. Skarżący zarzucił zatem, że podejmując zaskarżona uchwałę rada gminy działała z przekroczeniem kompetencji przysługujących jej w ramach przepisu przytoczonego przez nią jako podstawa prawna. Ponadto skarżący podniósł, że istotne znaczenie w niniejszej sprawie ma także status prawny Stadionu Miejskiego przy ul. Kałuży w Krakowie, który wbrew swej nazwie nie był w dniu podjęcia zaskarżonej uchwały własnością gminy czy Skarbu Państwa, a zatem nie był własnością publiczną. Nazwy stadionowi nie mogła zatem nadać gmina także na podstawie swych uprawnień właścicielskich, albowiem nie była ona właścicielem stadionu. Ponadto skarżący zauważa, że skoro zaskarżonej uchwale nadano rangę aktu prawa miejscowego, to uprawnienie do nadania nazwy i tak nie mogłoby wynikać jedynie z faktu bycia właścicielem nieruchomości, art. 140 kc nie byłby bowiem wystarczająca podstawą do wydania aktu prawa miejscowego. Skarżący zatem uważa, że zaskarżona uchwała wydana została bez podstawy prawnej.