Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 lipca 2006 r., sygn. III SA/Wa 870/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Pinkowski (spr.), Asesor WSA Maciej Kurasz, Protokolant Emilia Kasperowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2006 r. sprawy ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 października 2000 r. do 31 grudnia 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2006 roku o nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej (DIS) w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2005 roku, na mocy której organ ten określił przedsiębiorstwu M. sp. z o.o. w W., dalej zwanemu Spółką, zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) za okres od 1 października 2000 roku do 31 grudnia 2001 roku w kwocie 179.817,30 zł.

DIS wskazał w uzasadnieniu decyzji, że Spółka w zeznaniu CIT-8 za w/w okres wykazała dochód do opodatkowania w wysokości 391.057 zł oraz należny podatek, obliczony wg stawki 30%, w kwocie 117. 317 zł i przypomniał, że zdaniem organu podatkowego I instancji przeprowadzona kontrola wykazała, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 208. 333, 50 zł. W związku z powyższym ustaleniem Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2004 roku określił Spółce należne zobowiązanie w CIT w wysokości 179.817,30 zł. Decyzja ta została przez organ odwoławczy uchylona ze względów proceduralnych na mocy decyzji z dnia [...] marca 2005 roku.

W wyniku wszczętego na nowo postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił, że Spółka wydzierżawiła od Zakładów Przemysłu Odzieżowego C. [...] (ZPO [...]) nieruchomość, a następnie, w zamian za wniesioną przez to przedsiębiorstwo aportem wierzytelność w kwocie 1.000.000 zł w postaci skapitalizowanego czynszu dzierżawnego tej nieruchomości za okres lat 6, wydała mu 1000 udziałów o wartości 1.000 zł każdy. Wierzytelność tą Spółka zakwalifikowała jako wartość niematerialną i prawną i dokonywała co miesiąc odpisów w kwocie 13.888,90 zł, tj. w wysokości 1/72 wartości aportu. Wartości tych Spółka nie ujęła jednak w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a przedłożone w trakcie kontroli korekty tej ewidencji nie znalazły potwierdzenia w bilansie i rachunku wyników Spółki za okres objęty kontrolą. Zdaniem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej wniesionej tytułem aportu wierzytelności wobec Spółki w postaci skapitalizowanego czynszu dzierżawnego nie można uznać za wartość niematerialną i prawną, bowiem art. 16 b ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.: dalej: updop) nie wymienia wierzytelności w postaci skapitalizowanego czynszu. Nadto zdaniem organu podatkowego I instancji Spółka nie płaciła czynszu dzierżawnego, a więc nie poniosła faktycznie tego wydatku, co oznacza że wyliczona wartość tego czynszu nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu. Organ I instancji, opierając się na tych przesłankach, decyzją z dnia [...] sierpnia 2005 roku określił Spółce zobowiązanie w CIT za okres od 1 października 2000 roku do 31 grudnia 2001 roku w kwocie 179.817,30 zł.