Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 padziernika 2006 r., sygn. I SA/Wr 1240/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz Asesor WSA Dagmara Dominik Protokolant Aleksandra Słomian po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 5 października 2006 r. sprawy ze skargi M. G. PHU A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od gier za okres od stycznia 1999 r. do grudnia 1999 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję ; II. orzeka, że decyzja wymieniona w pkt I nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr PF[...] określającą Przedsiębiorstwu A M. G. zobowiązanie podatkowe w podatku od gier za poszczególne dekady okresu od stycznia 1999 r. do grudnia 1999 r.

Organ kontrolujący, w wyniku przeprowadzonej u podatnika kontroli stwierdził, iż w 1999 r. prowadził on działalność w zakresie gier na automatach losowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650 ze zm.). Na prowadzenie tej działalności podatnik nie posiadał stosownego zezwolenia.

Prowadzona przez podatnika działalność polegała na udostępnianiu lokalom gastronomicznym (barom, pubom, pijalniom piwa) oraz innym podmiotom automatów do gier, na podstawie umów dzierżawy, podnajmu i użyczenia części lokali użytkowych.

Z zeznań podatnika wynika, że udostępniane przez niego automaty do gry miały charakter zręcznościowy oraz spełniały wymagania ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych. Ponadto posiadały one opinie Wojskowej Akademii Technicznej dopuszczające je do użytkowania i potwierdzające ich zręcznościowy charakter. Podatnik zeznał, iż nie jest w stanie dostarczyć ilościowego rozliczenia automatów użytkowanych w 1999 r., z uwagi na brak ewidencji magazynowej za ten rok, która najprawdopodobniej została zagubiona podczas przeprowadzki. Podatnik zeznał, że ze względu na brak ewidencji magazynowej, stan automatów potrafi określić jedynie na podstawie ewidencji środków trwałych, a ilość automatów faktycznie użytkowanych, na podstawie umów dzierżaw. Ponadto zeznał, że nie posiada innych umów dzierżaw dotyczących 1999 r., oprócz tych zabezpieczonych przez Prokuraturę Okręgową we W.