Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. II SA/Ol 914/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Asesor WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2007 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", znak "[...]", Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta "[...]", działając na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000r. Nr 106, poz. 1126 ze zm.), nakazał J. S:

1) dokonanie nadbudowy kominów w budynku jednorodzinnym przy

"[...]" w "[...]" do wysokości 0,30m ponad dach budynku sąsiedniego (ul. "[...]") w terminie do dnia 30 września 2006r.

2) zaprzestanie użytkowania przewodów spalinowych i dymowych do czasu dokonania nadbudowy kominów.

Niniejszej decyzji nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż w dniu 23 maja 2006r. wszczął postępowanie administracyjne w przedmiocie stanu technicznego budynku mieszkalnego przy "[...]"

w "[...]" w związku z pismem Prokuratora Rejonowego z dnia "[...]", w którym PINB dla m. "[...]" został zobowiązany do niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do usunięcia zagrożenia dla życia i zdrowia mieszkańców budynku jednorodzinnego

w zabudowie szeregowej przy "[...]" w "[...]", które to zostało ujawnione w związku

z toczącym się śledztwem. W wymienionym piśmie Prokurator powołał się na opinię biegłego rzeczoznawcy budowlanego z dnia 6 października 2005r., opracowaną na zlecenie Komendy Miejskiej Policji "[...]", z której wynikało, iż źródłem zagrożenia życia

i zdrowia są nie nadbudowane kominy znajdujące się na dachu budynku przy

"[...]", do których nadbudowy zobowiązał się J. S. w ugodzie z dnia 29 maja 1996r., zawartej pomiędzy nim a Gminą, na co otrzymał dodatkowo od Gminy kwotę 3.000 zł. W wynegocjowanej ugodzie ustalono także, że do czasu wykonania stosownej nadbudowy, J. S. wykona doraźne zabezpieczenie ciągów poprzez zastosowanie sztucerów z rur stalowych lub PCV. Prace zmierzające do wyeliminowania zagrożenia, określone ugodą, nie zostały przez J. S. wykonane. Nadto Inspektor wskazał, że zgodnie z treścią opinii, najbardziej racjonalnym rozwiązaniem byłoby przedłużenie kominów tak, aby spełniały one warunki normy "[...]". Warunki określone wymienioną normą wymagają, aby w przypadku komina usytuowanego bliżej niż 1,5 m od budynku wyższego - wlot tego komina znajdował się co najmniej 0,3 m ponad dach sąsiada. Wskazał również, że w związku z bezspornym faktem istnienia nie nadbudowanych kominów zagrażających życiu i zdrowiu mieszkańców budynku, koniecznym jest podjęcie działań określonych normą art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994r Prawo Budowlane. Zgodnie bowiem z jego treścią w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, środowisku lub bezpieczeństwu mienia, właściwy organ nakazuje w drodze decyzji usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania obowiązku. Dodał również, iż zgodnie z art. 75 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być opinie biegłych. Opinia sporządzona na potrzeby postępowania karnego szczegółowo wskazuje kominy jako źródło zagrożenia, dementując jednocześnie obawy J. S. dotyczące ewentualnego przeciążenia fundamentów pod kominem. Zatem organ orzekający w sprawie nie miał powodów, by opinii sporządzonej przez rzeczoznawcę budowlanego będącego jednocześnie biegłym sądowym, odmówić wiarygodności i mocy dowodowej. Dlatego też okoliczność, iż obiekt jest użytkowany w sposób zagrażający życiu i zdrowiu, uznał za udowodnioną.