Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 marca 2007 r., sygn. II SA/Gd 408/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Asesor WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Dobroń po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2007 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. F. na uchwałę Rady Gminy z dnia 23 sierpnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.
Uzasadnienie
Rada Gminy uchwałą z dnia 23 sierpnia 2005 roku, nr [...], zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru działek położonych w rejonie ulicy [...] w P., gmina [...].
W skardze na powyższą uchwałę, z dnia 26 maja 2006 roku, B. F. zarzucił jej naruszenie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym oraz art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazał także, iż wezwał do usunięcia niezgodności z prawem zaskarżonej uchwały w dniu 28 marca 2006 roku.
W uzasadnieniu skargi B. F. stwierdził, iż treść zaskarżonej uchwały narusza jego prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...]. Ustalenie w zatwierdzonym tą uchwałą planie zagospodarowania przestrzennego lokalizacji drogi K.D1, w zakresie w jakim przylega ona do, nie objętej ww. planem, działki nr [...], powoduje bowiem, iż droga ta zostaje połączona z istniejącą na działce nr [...] utwardzoną drogą gruntową, używaną obecnie wyłącznie przez skarżącego i jego rodzinę, która - wskutek zaplanowanego przebiegu drogi K.D1 - będzie stanowiła alternatywny dojazd do osiedla mieszkaniowego, planowanego na terenie, dla którego został uchwalony plan. Skarżący wyjaśnił także, iż w jego opinii nie jest możliwe skuteczne zabezpieczenie jego prawa własności przed działaniami osób chcących skorzystać z takiego alternatywnego dojazdu, ponieważ w sytuacji naruszania przez osoby korzystające z drogi K.D1 praw skarżącego, poprzez korzystanie z urządzonej na działce nr [...] utwardzonej drogi, skarżący nie będzie w stanie wyegzekwować swych roszczeń opartych na przepisie art. 222 § 2 k.c. występując z roszczeniami negatoryjnymi albowiem nie będzie możliwe ani ustalenie osób korzystających z takiej drogi dojazdu do planowanego osiedla, ani faktyczna egzekucja tych roszczeń. W ocenie skarżącego w zaistniałej sytuacji jedynym sposobem zabezpieczenia jego interesów, polegających na ochronie jego prawa własności przed naruszeniami innymi niż pozbawienie tego prawa, jest dokonanie stosownych zmian w planie zagospodarowania przestrzennego, tj. wyeliminowanie, zbędnego z punktu widzenia komunikacji, kwestionowanego przez niego fragmentu projektowanej drogi K.D1.
