Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2007 r., sygn. IV SA/Wa 48/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), asesor WSA Aneta Opyrchał, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2007 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia (...) sierpnia 2005r. nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego dotyczącego pozwolenia zintegrowanego - oddala skargę -

Uzasadnienie

IV SA/Wa 48/07

UZASADNIENIE

Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia (...).08.2005 r. Minister Środowiska umorzył postępowanie odwoławcze od decyzji Wojewody (...). z dnia (...).06.2004 r. udzielającej pozwolenia zintegrowanego dla instalacji do termicznego unieszkodliwiania stałych odpadów komunalnych, eksploatowanej na terenie Zakładu Unieszkodliwiania Stałych Odpadów Komunalnych w W., położonego przy ul. (...), w zakresie obejmującym:

1) wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza,

2) wytwarzanie odpadów,

3) wprowadzanie z powierzchni zredukowanej zakładu, wynoszącej 4 ha,

wód opadowych do kanalizacji (...) Przedsiębiorstwa Handlu

Opałem i Materiałami Budowlanymi z siedzibą w W.,

4) emisję hałasu do środowiska.

Odwołanie od decyzji udzielającej owego pozwolenia zintegrowanego złożyła, posiadająca w sąsiedztwie przedmiotowej Spalarni nieruchomość, S. Sp. z o. o., właściciel centrum biurowo-magazynowego. Zarzuciła wydanie tej decyzji z naruszeniem przepisów art. 186 w zw. z art. 141 ust 1 i 2 , art. 204 ust. 1 ustawy z dnia 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. nr 62, poz. 627) oraz art. 6, 7, 77 § 1 i 107 § 3 Kpa. Stwierdziła, że Spalarnia (...) od czasu swego powstania w 2001 r. stanowi poważną uciążliwość dla sąsiednich nieruchomości, bowiem emituje zanieczyszczenia gazowe i pyłowe, a w szczególności okropny odór niemal uniemożliwiający Spółce funkcjonowanie na tym obszarze. Odwołująca się Spółka zauważyła, że wielokrotnie monitowała w tej sprawie, ale jak dotąd bezskutecznie. Nie powiodły się także podjęte przez nią starania o wstrzymanie działalności spalarni. Wskazała także na regulacje art. 186 ustawy - Prawo ochrony środowiska, z którego wynika, że organ odmawia wydania pozwolenia, jeśli nie są spełnione m. in. wymagania wynikające z art. 141 ust. 2, art. 143 oraz art. 204 ust. 1 tej ustawy lub też eksploatacja instalacji powodowałaby przekroczenie dopuszczalnych standardów emisyjnych. Nadto powołując się na art. 141 ust. 2 zaznaczyła, że oddziaływanie takiej instalacji nie powinno powodować pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenia życia lub zdrowia ludzi. Mając na uwadze przytoczone przepisy Spółka podkreśliła, że wyniki kontroli przeprowadzonej w (...) w 2002 r. w zakresie pomiarów zanieczyszczeń generowanych przez ten podmiot wykazały przekroczenie warunków ustalonych stosowną decyzją w zakresie dopuszczalnych emisji. Z tego względu Spółka uznała, że wydanie pozwolenia zintegrowanego winno być poprzedzone przeprowadzeniem postępowania dowodowego, mającego na celu ustalenie, czy stan emisji zanieczyszczeń uległ zmianie w czasie rozpatrywania wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego. Zdaniem strony odwołującej się nie można było kwestii emisji zapachowych skwitować stwierdzeniem, że w aktualnym stanie prawnym nie ma możliwości oceny zapachowej jakości powietrza, z uwagi na brak przepisów w tym zakresie. Spółka nadmieniła także, iż Spalarnia zobowiązana została do wykonania instalacji do dezodoryzacji uciążliwych zapachów, jednakże nie uruchomiono jej w zakreślonym terminie a nawet ograniczono środki finansowe na jej realizację. Wobec wskazanych okoliczności S. Sp. z o. o. wyraziła przekonanie, iż Spalarni nie powinno być udzielone pozwolenie zintegrowane.