Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 listopada 2007 r., sygn. I SA/Sz 250/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Chorzępa, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.), Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Edyta Wójtowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2007 r. sprawy ze skargi T. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Dyrektor Izby Celnej przed wszczęciem egzekucji w dniu [...] wystawił i doręczył Zobowiązanemu T. M. zamieszkałemu w S. upomnienie.

Wobec braku dobrowolnej wpłaty, Dyrektor Izby Celnej wszczął postępowanie egzekucyjne, poprzez dokonanie zajęcia wynagrodzenia za pracę T. M.. Tytuł wykonawczy doręczono Zobowiązanemu wraz z zawiadomieniem

o zajęciu w dniu [...]r. Obowiązek objęty tytułem wykonawczym dotyczy długu celnego wynikającego z decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...]r.

Pismem z dnia [...]r. T. M. zgłosił do organu egzekucyjnego zarzut nieistnienia egzekwowanego obowiązku w oparciu o przesłankę z art. 33 pkt 1 ustawy egzekucyjnej, który uzasadnia faktem nieotrzymania decyzji organu odwoławczego. Strona utrzymuje, iż jej pełnomocnik skutecznie zawiadomił organ celny o wygaśnięciu umocowania do reprezentowania przed doręczeniem decyzji organu odwoławczego, co powoduje, że decyzja nigdy nie została skutecznie doręczona Stronie postępowania, stąd jest dotknięta wadą nieważności. W konsekwencji Zobowiązany wniósł o wstrzymanie czynności egzekucyjnych oraz umorzenie prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

Dyrektor Izby Celnej występujący jednocześnie w roli wierzyciela

i organu egzekucyjnego w dniu [...]r. na podstawie art. 34 § 4 ustawy

o postępowaniu egzekucyjnym w administracji postanowieniem nr [...], uznał za nieuzasadniony zarzut nieistnienia egzekwowanego obowiązku.

W uzasadnieniu, wskazał, że jedynie oświadczenie woli mocodawcy tj. T. M. dotyczące cofnięcia pełnomocnictwa może być uznane za skuteczne. Organ przyjął, iż skoro wszelka korespondencja związana z postępowaniem odwoławczym była kierowana do pełnomocnika a informacja o ustaniu pełnomocnictwa wpłynęła do organów celnych od pełnomocnika a nie mocodawcy okoliczność ta pozostaje bez wpływu na uznanie prawidłowości doręczenia ostatecznej decyzji. Jednocześnie organ egzekucyjny poinformował Zobowiązanego o braku podstaw do wstrzymania postępowania egzekucyjnego.