Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2008 r., sygn. IV SA/Gl 610/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2008r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie transportu drogowego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w K. na rzecz M. S. [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w K. decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088) oraz 104 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego nałożył na M.S. karę pieniężną w wysokości [...] zł ([...] złotych). Jako uzasadnienie podał, że D.J. kierując samochodem ciężarowym marki [...] będącym w posiadaniu przedsiębiorcy M.S. w dniu [...] został skontrolowany na okoliczność przestrzegania przepisów ustawy o transporcie drogowym. W trakcie kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Referatu Grup Mobilnych działających z upoważnienia Dyrektora Izby Celnej w K. kierowca przedstawił dokumenty do kontroli, w trakcie której okazało się, że przedstawiona karta dobowej opłaty drogowej nie została wypełniona w części dotyczącej dnia ważności karty. W następstwie przeprowadzonych czynności wyjaśniających w sprawie oraz po zapewnieniu stronie możliwości wypowiedzenia się w sprawie organ ten uruchomił stosowne postępowanie dotyczące wymierzenia kary za przejazd bez uiszczonej opłaty. Następnie organ pierwszej instancji przywołał treść obowiązujących unormowań prawnych, a w szczególności postanowienia art. 42 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, zgodnie z którym podmioty wykonujące przewóz drogowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązane są do uiszczenia opłaty za przejazd pojazdu samochodowego po drogach krajowych. W dalszej części uzasadnienia organ ten przywołał w sposób szczegółowy postanowienia rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001 r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 150, poz. 1684 ze zm.). Zgodnie z treścią § 3 tego rozporządzenia przedsiębiorca wykonujący transport drogowy uiszcza opłatę roczną, półroczną, miesięczną, siedmiodniową albo dobową. Uiszczenie opłaty następuje poprzez nabycie karty opłaty, która następnie podlega wypełnieniu. Wypełniona, przed rozpoczęciem przejazdu, karta stanowi dokument potwierdzający wniesienie opłaty. Karta opłaty niewypełniona lub wypełniona w inny sposób niż określony w rozporządzeniu, a także zawierająca poprawki - nie stanowi dokumentu potwierdzającego wniesienie opłaty. Następnie organ ten zauważył, że przedłożona przez stronę w toku postępowania miesięczna karta opłaty nie może stanowić potwierdzenia wniesienia stosownej opłaty, bowiem została zakupiona w dniu kontroli, po jej przeprowadzeniu. Nadto organ pierwszej instancji przywołał postanowienia art. 87 ustawy o transporcie drogowym, jak również odniósł się do kwestii związanej z sytuacją prawną rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001 r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych, które formalnie zostało uchylone, jednakże powołując się na stanowisko doktryny i orzecznictwo sądów administracyjnych uznał, że w sprawie tej zastosowanie miały postanowienia wskazanego rozporządzenia. W konkluzji uzasadnienia decyzji organ pierwszej instancji zaznaczył, że ze zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie wynika, że przedmiotowy transport międzynarodowy wykonywany był bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych, gdyż przedstawiona przez kierowcę podczas kontroli drogowej w dniu [...] karta opłaty drogowej była nieważna, a wobec tego wyczerpana została przesłanka wymierzenia kary w wysokości [...] zł.