Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 lipca 2008 r., sygn. VI SA/Wa 689/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2008 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie decyzji o powołaniu na stanowisko komornika sądowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] września 2007 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez J. S. (skarżącego) do tutejszego Sądu jest decyzja Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2008 r., Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję tego organu z dnia [...]września 2007 r. Nr [...] mocą której, na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 i § 3 k.p.a. w zw. z art. 151§1 pkt2 k.p.a. w zw. z art. 99 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm., powoływanej dalej również jako: "uks") uchylono decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 1998 r. nr [...] o powołaniu skarżącego na stanowisko komornika sądowego rewiru II przy Sądzie Rejonowym w M. i odmowie powołania J. S. na przedmiotowe stanowisko.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego1998 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji skarżący został powołany na stanowisko komornika sądowego rewiru II przy Sądzie Rejonowym w M. Organ podniósł, że w dacie powołania J. S. pomimo, iż nie spełniał wymogów formalnych (nie legitymował się bowiem zdanym egzaminem komorniczym), był zatrudniony na stanowisku komornika Sądu Rejonowego w M. na mocy mianowania przez Prezesa Sądu Wojewódzkiego w R. dokonanego na podstawie § 28 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 grudnia 1960 r. o komornikach (Dz. U. z 1961 r. Nr 13, poz. 66 ze zm.) oraz ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst jednolity Dz. U. z 1994 r., Nr 7, poz. 25 ze zm.). Zdaniem organu, z powodu uzasadnionego podejrzenia, iż przed wydaniem decyzji z dnia [...] lutego 1998 r. Nr [...] doszło do popełnienia przestępstwa z art. 231 kk. konieczne stało się wznowienie z urzędu postępowania zakończonego w.w. decyzją. Postanowienie o wznowieniu wydano w dniu [...] czerwca 2007 r. w oparciu o art. 149 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 2 i art. 145 § 2 oraz art. 150 § 1 k.p.a. Przed wznowieniem postępowania Minister Sprawiedliwości zawiadomił organy ścigania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 231 § 1 kk. Prawomocnym postanowieniem z dnia [...] lipca 2007 r. sygn. [...] Prokuratura Okręgowa w P. odmówiła wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawie przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązku i tym samym działania na szkodę interesu publicznego przez funkcjonariusza publicznego przez byłego Prezesa Sądu Wojewódzkiego w R., wskazując na istnienie negatywnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 6 kpk tj. przedawnienia ścigania czynu, które nastąpiło w dniu 11 sierpnia 2002 r. Organ przytoczył w uzasadnieniu decyzji stanowisko skarżącego prezentowane w toku postępowania administracyjnego, który kwestionował zasadność wznowienia postępowania przedstawiając w tym zakresie obszerne wyjaśnienia. W szczególności podkreślał, iż posiadane przez niego wiadomości dotyczące problematyki egzekucyjnej były w siedzibie Sądu sprawdzane, lecz nie wie czy sporządzono na ten temat stosowną notatkę lub protokół, natomiast aktualnie "braki formalne", nie mogą prowadzić do usunięcia go ze stanowiska z uwagi na "uzyskane rzetelną drogą prawa nabyte". Tym bardziej, że od przyjęcia skarżącego do pracy i powołania na stanowisko komornika sądowego minęło 10 lat. Organ uznał powyższe wyjaśnienia jako nie mające wpływu na wynik sprawy wobec bezspornego ustalenia, że skarżący egzaminu komorniczego nie zdał o czym świadczy zachowana, kompletna dokumentacja z przebiegu pracy zawodowej strony. W tym zakresie Minister Sprawiedliwości powołał się przede wszystkim na brak w aktach osobowych J. S. obligatoryjnego podania skarżącego o dopuszczenie do egzaminu komorniczego, zapisy w księdze protokołów egzaminów, gdzie nie widnieje nazwisko skarżącego, a także brak świadectwa zdania egzaminu. Ponadto organ podkreślił, że w 1997 r. egzamin komorniczy przeprowadzany był tylko raz w dniach 16 i 18 czerwca 1997 r., a więc jeszcze przed złożeniem przez J. S. podania o zatrudnienie z 5 sierpnia 1997 r.