Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. V SA/Wa 2565/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska-Szary, Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Asesor WSA - Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), Protokolant - Justyna Macewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2009 r. sprawy ze skargi Z. Spółki z o.o. w M. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych; oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi z 16 sierpnia 2008 r. (data nadania) jest decyzja Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Prezes Agencji) nr [...] z [...] lipca 2008 r. utrzymująca w mocy decyzję własną nr [...] z [...] maja 2008 r. o ustaleniu kwoty nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych, wydana w następującym stanie faktycznym:

Decyzją z [...] lutego 2006 r. nr [...] Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. (dalej: Kierownik Biura) przyznał Zakładowi [...] Sp. z o.o. w M. płatności bezpośrednie do gruntów rolnych na rok 2005 w łącznej wysokości 71.518,72 zł, w tym z tytułu Jednolitej Płatności Obszarowej (JPO) w kwocie 32.913,00 zł oraz z tytułu Uzupełniającej Płatności Obszarowej (UPO) w kwocie 38.605,72 zł. W decyzji organ orzekający wskazał, iż płatność w ustalonej wysokości zostanie przekazana na rachunek bankowy wskazany przez stronę we wniosku, w terminie wynikającym z przepisów unijnych. Orzeczenie to zostało doręczone stronie w dniu 10.02.2006 r. i wobec nie złożenia przez nią środka odwoławczego stało się ostateczne.

Dalej, z akt sprawy wynika, iż w toku kontroli przeprowadzonej w dniu [...] października 2006 r. na działkach rolnych zadeklarowanych przez Zakład [...] Sp. z o.o. w M. we wniosku o przyznanie płatności stwierdzono, iż działki o nr ewidencyjnych [...] położone w obrębie M., gmina C., nie były utrzymywane w dobrej kulturze rolnej na dzień [...] czerwca 2003 r.

Ustalenia kontrolujących spowodowały, iż postanowieniem z [...] kwietnia 2007 r. Kierownik Biura wznowił postępowanie w sprawie, a następnie decyzją z [...] maja 2007 r. o numerze [...] uchylił decyzję własną z [...] lutego 2006 r. i odmówił Zakładowi [...] Sp. z o.o. w M. przyznania płatności na rok 2005. Decyzja uchylająca została doręczona na adres reprezentującego Spółkę Prezesa Zarządu w dniu 21 maja 2007 r. W decyzji tej zawarto pouczenie o przysługującym prawie odwołania, jednakże z uprawnienia tego strona nie skorzystała.

Wobec tego, iż na rachunek bankowy wnioskodawcy przekazano środki pieniężne przyznane decyzją z [...] lutego 2006 r. -uchyloną decyzją z [...] maja 2007 r.- Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanowił o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia nienależnie pobranych środków finansowych, o czym zawiadomił stronę pismem z 22 kwietnia 2008 r.

Następnie, decyzją z [...] maja 2008 r. nr [...] Prezes Agencji ustalił kwotę nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych w wysokości 71.518,72 zł. W podstawie prawnej decyzji powołał m.in. art. 11 ust. 4, 5 i 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 264 ze zm.). W uzasadnieniu wskazał, iż wobec uchylenia przez Kierownika Biura decyzji przyznającej stronie płatności bezpośrednie do gruntów rolnych na rok 2005 i wydania przez ten organ decyzji o odmowie przyznania ww. płatności, należało stwierdzić, iż środki finansowe wypłacone stronie na podstawie uchylonego orzeczenia zostały pobrane przez nią nienależnie.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania albo o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania zarzucając w szczególności niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, błędną i dowolną ocenę zgromadzonych dowodów, a także brak należytego uzasadnienia decyzji. W uzasadnieniu tego wniosku - przedstawiając swoje stanowisko- Spółka zakwestionowała wyniki kontroli z [...] października 2006 r. wskazując, iż w protokole kontroli z [...] czerwca 2006 r., którym dysponuje, nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości. Podniosła, iż w toku postępowania nie wyjaśniono sprzeczności wynikających z ww. dokumentów, nie przesłuchano kontrolerów, nie dopuszczono też dowodu z przesłuchania strony.

Decyzją z [...] lipca 2008 r. nr [...] Prezes Agencji, działając na podstawie art. 138 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 98, poz. 634), utrzymał w mocy rozstrzygnięcie wydane w pierwszej instancji.

W uzasadnieniu tego orzeczenia organ podtrzymał swoje argumenty przedstawione w decyzji z [...] maja 2008 r. Stwierdził, iż z powodu wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji, na podstawie której Spółka uzyskała płatności na rok 2005, należało uznać, że utraciła ona uprawnienie do uzyskania tych płatności. W związku z tym organ przyjął, iż środki pieniężne przekazane na rachunek bankowy wnioskodawcy w dniu 1 marca 2006 r. zostały pobrane nienależnie i w konsekwencji Spółka zobowiązana jest do zwrotu całej pobranej wówczas kwoty.

Odnosząc się do zarzutów wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes Agencji podniósł, iż nie zawiera ono żadnych wyjaśnień i argumentów mających wpływ na wynik rozstrzygnięcia, a tym samym nie zasługuje na uwzględnienie. Zauważył, iż podniesione zarzuty dotyczą postępowania w sprawie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2005, a nie postępowania w sprawie ustalenia nienależnie lub nadmiernie pobranych środków. Sprawa przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2005 stanowiła przedmiot odrębnego postępowania, zakończonego wydaniem przez Kierownika Biura decyzji z [...] maja 2007 r., która -wobec niezłożenia przez stronę odwołania- stała się decyzją ostateczną w administracyjnym toku instancji. Zarzuty strony podniesione we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy należy więc traktować jako niemieszczące się w zakresie rozpoznania sprawy przez Prezesa Agencji w obecnym postępowaniu.

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Prezes Agencji -przedstawiając stan faktyczny- zauważył również, iż w dniu 27 czerwca 2008 r. do [...] Oddziału Regionalnego ARiMR wpłynął wniosek strony datowany na dzień 24 czerwca 2008 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika Biura z [...] maja 2007 r. z powodu skierowania tej decyzji do osoby nie będącej stroną postępowania oraz o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, iż wobec nie usunięcia braków formalnych ww. podania w zakreślonym terminie, pismem z 26 sierpnia 2008 r. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR, działając na podstawie art. 64 § 2 k.p.a., pozostawił przedmiotowy wniosek bez rozpoznania.

W dniu 3 września 2008 r. do organu wpłynęło pismo strony z 29 sierpnia 2008 r., w którym podtrzymano wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] maja 2007 r.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 16 sierpnia 2008 r. na powyższe orzeczenie Prezesa Agencji z [...] lipca 2008 r. Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezesa Agencji z [...] maja 2008 r. zarzucając rażące naruszenie:

- art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez odmowę zawieszenia postępowania gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależało od uprzedniego rozstrzygnięcia wniosku strony o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] maja 2007 r. stanowiącej podstawę do wydania zaskarżonej decyzji,

- art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez pominięcie, że decyzja z [...] maja 2007 r. stanowiąca podstawę wydania zaskarżonej decyzji jest nieważna, bowiem nie została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie.

W motywach skargi skarżąca wskazała, iż decyzja z [...] maja 2007 r. (uchylająca decyzję o przyznaniu płatności) została skierowana nie do Z. [...] Sp. z o.o. ale do osoby fizycznej - W.K. na jego adres domowy i nie została odebrana przez adresata z powodu jego choroby. W tej sytuacji decyzja ta dotknięta jest wadą nieważności o jakiej mowa w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a., bo została skierowana do osoby nie będącej stroną postępowania.

Zdaniem skarżącej, jeżeli decyzja uchylająca i odmawiająca przyznania płatności dotknięta jest wadą nieważności, a była ona wyłączną podstawą do wydania zaskarżonej decyzji, to Prezes Agencji powinien zawiesić niniejsze postępowanie do czasu rozstrzygnięcia zasadniczego zagadnienia, tj. nieważności decyzji odmawiającej przyznania dopłat bezpośrednich. Art. 97 k.p.a. określa przypadki obligatoryjnego zawieszenia postępowania, a taka właśnie przesłanka zachodzi -w ocenie skarżącej Spółki- w niniejszej sprawie.

W odpowiedzi na skargę Prezes Agencji wniósł o jej oddalenie podtrzymując motywy zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Odnosząc się do zarzutów skargi wskazał, iż rozstrzygnięcie wniosku o stwierdzenie nieważności nie było zagadnieniem wstępnym dla postępowania w niniejszej sprawie. W obrocie prawnym funkcjonowała bowiem decyzja uchylająca decyzję przyznającą płatności i odmawiająca przyznania tych płatności na rok 2005 - stanowiąca wystarczającą i konieczną przesłankę do ustalenia nienależnie pobranych środków pieniężnych. Tym samym kwestia przyznania płatności skarżącej nie była zagadnieniem otwartym, lecz została już prawomocnie przesądzona przez właściwy organ administracji publicznej. Brak było zatem przesłanki obligatoryjnego zawieszenia postępowania w sprawie w trybie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Nadto organ wyraził stanowisko, iż decyzja uchylająca i odmawiająca przyznania płatności nie jest obarczona wadą kwalifikowaną, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a., wymagającą jej wyeliminowania z obrotu prawnego. Decyzja uchylająca została bowiem prawidłowo doręczona na adres osoby reprezentującej Spółkę - Prezesa Zarządu W.K., której odbiór potwierdziła jego żona w dniu 21 maja 2007 r. W rozstrzygnięciu decyzji jako strona postępowania wymieniony został Zakład [...] Sp. z o.o. Również z uzasadnienia tej decyzji wynika, że to Spółka jest stroną postępowania, a W.K. został wymieniony jako reprezentant Spółki.

Obecny na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w dniu 17 lutego 2009 r. pełnomocnik Spółki oświadczył, iż w dniu 6 lutego 2009 r. została złożona skarga do WSA w Warszawie na ostateczną decyzję Prezesa ARiMR wydaną w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wznowieniowej z [...] maja 2007 r.

Przy piśmie z 18 lutego 2009 r. pełnomocnik strony skarżącej załączył do akt sądowych decyzję Prezesa Agencji z [...] stycznia 2009 r. o nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w K. z [...] października 2008 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Biura z [...] maja 2007 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

W oparciu o treść art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Kontrola taka jest dokonywana w oparciu o stan faktyczny sprawy i przepisy prawne statuujące podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia, istniejące w czasie podejmowania zaskarżonego aktu lub zaskarżonej czynności (art. 133 p.p.s.a.). Należy też zaznaczyć, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Dokonując oceny zaskarżonej decyzji w granicach kompetencji przysługujących sądowi administracyjnemu na podstawie ww. ustaw, Sąd stwierdził, że orzeczenie to jest prawidłowe - wydane w oparciu o prawidłowo ustalony stan faktyczny i prawidłowo zastosowane przepisy prawa.

Materialnoprawną podstawę wydania zaskarżonej decyzji Prezesa ARiMR z [...] lipca 2008 r. stanowił art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 98, poz. 634), będący odpowiednikiem art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 264 ze zm.), obowiązującej do dnia wejścia w życie ww. ustawy z 9 maja 2008 r.

Zgodnie z tym przepisem -art. 29 ust. 1- Prezes Agencji ustala, w drodze decyzji administracyjnych, kwoty nienależnie lub nadmiernie pobranych środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej oraz krajowych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych z funduszy Unii Europejskiej lub krajowych przeznaczonych na finansowanie przez Agencję pomocy przyznawanej w drodze decyzji administracyjnej. Przedmiotem badania w postępowaniu o wydanie decyzji z art. 29 ust. 1 jest więc ustalenie, czy w danej sprawie doszło do nienależnego lub nadmiernego pobrania środków pochodzących z wymienionych w tym przepisie funduszy. Sytuacja, w której dochodzi do nienależnego pobrania takich środków występuje niewątpliwie wtedy, gdy wspomniane środki zostaną przyznane na podstawie decyzji administracyjnej (oraz nastąpi ich wypłata), a następnie decyzja ta zostanie ostatecznie wyeliminowana z obrotu prawnego. Zaznaczyć i podkreślić jednakże należy, iż w takim przypadku zadaniem Prezesa Agencji nie jest kontrolowanie zasadności wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji przyznającej środki, a jedynie ustalenie, czy wyeliminowanie to jest prawnie skuteczne (to jest, czy nastąpiło ostateczną decyzją administracyjną).

Jak wynika z akt administracyjnych niniejszej sprawy decyzją z [...] lutego 2006 r. przyznano skarżącej Spółce płatności bezpośrednie do gruntów rolnych na rok 2005 w wysokości 71.518,72 zł. Przyznane płatności zostały zrealizowane na rachunek bankowy skarżącej w dniu 1 marca 2006 r. W wyniku wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ww. decyzją z [...] lutego 2006 r., decyzja ta została uchylona, a Spółce odmówiono przyznania wnioskowanych płatności. Zaznaczyć należy, iż decyzja z dnia [...] maja 2007 r., wydana w wyniku wznowienia postępowania (decyzja uchylająca), nie została zaskarżona i tym samym stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji. W oparciu o tę właśnie decyzję uchylającą, Prezes Agencji wszczął postępowanie w sprawie ustalenia nienależnie pobranych przez Spółkę środków finansowych, a następnie w dniu [...] maja 2008 r., wydał decyzję w tym przedmiocie, utrzymaną w mocy zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2008 r.

Mając na względzie powyższy stan faktyczny Sąd stwierdza, iż Prezes ARiMR słusznie uznał, że skarżąca utraciła prawo do uzyskania płatności na rok 2005, skoro decyzja z [...] lutego 2006 r. przyznająca jej te płatności została decyzją ostateczną wyeliminowana z obrotu prawnego. W tej sytuacji środki pieniężne przekazane Spółce na jej rachunek bankowy w dniu 1 marca 2006 r. należało uznać za pobrane nienależnie w świetle art. 29 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a ww. ustawy z dnia 9 maja 2008 r., a to musiało skutkować zobowiązaniem Spółki do ich zwrotu.

Jednocześnie wskazać trzeba, iż organ orzekając w trybie art. 29 ust. 1 ww. ustawy prawidłowo określił kwotę podlegającą temu zwrotowi, tj. wynikającą z decyzji z [...] lutego 2006 r. i wypłaconą Spółce w dniu 1 marca 2006 r.

Prezes Agencji słusznie też (zgodnie z prawem) obciążył skarżącą odsetkami za zwłokę od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość nienależnie pobranych płatności do dnia ich zwrotu. Stopa odsetek jest obliczana zgodnie z przepisami prawa krajowego. Przepisy krajowe w tym zakresie zawarte zostały -w myśl dyspozycji art. 29 ust. 2 ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa- w Dziale III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Nadto należy w tym miejscu zaznaczyć, iż rozstrzygnięcie to jest zgodne nie tylko z ww. przepisem prawa krajowego, ale również i przede wszystkim z art. 73 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr [...] z dnia [...] kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr [...] ustanawiającym wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz. U. UE L 141 z 30.04.2004 r., str. 18). Stosownie do treści tego przepisu, w przypadku dokonania nienależnej płatności, rolnik zwraca daną kwotę powiększoną o odsetki obliczone za okres między powiadomieniem o obowiązku rolnika do zwrotu oraz zwrotem lub potrąceniem.

Powyższej oceny Sądu -dotyczącej legalności zaskarżonej decyzji- nie zmieniają zarzuty podniesione w skardze. Zdaniem Sądu nie uzasadniały one wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonego orzeczenia.

Przede wszystkim Sąd za bezzasadny uznał zarzut skargi dotyczący naruszenia art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez odmowę zawieszenia postępowania do czasu rozpatrzenia wniosku Spółki o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] maja 2007 r. wydanej w trybie art. 145 k.p.a. W tym zakresie Sąd wyjaśnia, iż w sprawie o ustalenie kwoty nienależnie pobranych płatności jako zagadnienie wstępne, o którym mowa w powyżej wymienionym przepisie należy traktować postępowanie wznowieniowe (czy inne prowadzone w trybie nadzwyczajnym) odnoszące się do decyzji o przyznaniu stronie płatności (w tym przypadku decyzji z [...] lutego 2006 r. dotyczącej roku 2005). Prezes Agencji nie mógłby bowiem przed ostatecznym zakończeniem postępowania w takiej sprawie prowadzonej przez inny organ ustalić kwoty nienależnie pobranych płatności (tutaj: na rok 2005). Dopóki w obrocie prawnym pozostaje decyzja Kierownika Biura przyznająca płatności do gruntów rolnych na konkretny rok wydanie orzeczenia w oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy z 9 maja 2008 r. nie jest bowiem możliwe (nawet jeżeli Prezes Agencji miałby już przed zakończeniem postępowania nadzwyczajnego dotyczącego takiej decyzji wątpliwości co do jej prawidłowości - zgodności z przepisami). Zatem, rozstrzygnięcie Prezesa Agencji jest zależne od orzeczenia wydanego w postępowaniu nadzwyczajnym dotyczącym wzruszenia decyzji ostatecznej wydanej w trybie zwykłym o przyznaniu stronie określonej płatności, a to powoduje, że można tu mówić o istnieniu zagadnienia wstępnego. Natomiast -zdaniem Sądu- postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji (uchylającej decyzję o przyznaniu płatności) wydanej w postępowaniu wznowieniowym -wszczęte na wniosek skarżącej- takim zagadnieniem wstępnym nie jest. Od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego winno zależeć rozpatrzenie sprawy w ogóle, nie zaś -ewentualne- wydanie pozytywnej dla strony decyzji.

Tym samym -zdaniem Sądu- w kontrolowanym postępowaniu nie zachodziła obligatoryjna przesłanka zawieszenia postępowania do czasu załatwienia wniosku Spółki o stwierdzenie nieważności. Prezes Agencji obowiązany był w prowadzonym postępowaniu ustalić, czy decyzja z [...] lutego 2006 r. została uchylona decyzją ostateczną. Stwierdzając zaś, iż decyzja eliminująca z obrotu prawnego orzeczenie przyznające stronie płatności na rok 2005 stała się ostateczna i prawomocna, mógł wydać orzeczenie na podstawie art. 29 ust. 1 ww. ustawy.

Odnośnie zaś zarzutu skargi dotyczącego rażącego naruszenia przez Prezesa Agencji art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez pominięcie, iż decyzja z [...] maja 2007 r. jest nieważna, albowiem została skierowana do osoby nie będącej stroną postępowania, Sąd stwierdza, iż nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki, w myśl którego nieważność decyzji organ winien brać pod uwagę z urzędu, w każdym stadium postępowania. Stwierdzenie nieważności decyzji może nastąpić tylko w postępowaniu nadzwyczajnym prowadzonym w tym zakresie przez właściwy do tego organ administracyjny - z urzędu lub na wniosek strony. Prezes Agencji nie mógł więc w postępowaniu zwykłym dotyczącym ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności do gruntów rolnych, prowadzić odrębnego postępowania mającego na celu stwierdzenie nieważności decyzji z [...] maja 2007 r. Postępowanie takie było prowadzone w I instancji przez właściwy do tego organ - tj. Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji z wniosku Spółki o stwierdzenie nieważności i -jak wyjaśnił pełnomocnik skarżącej na rozprawie przed Sądem w dniu 17 lutego 2009 r. i potwierdził załącznikiem do protokołu rozprawy- postępowanie to zostało zakończone odmowną decyzją ostateczną Prezesa Agencji z [...] stycznia 2009 r. Z ustaleń Sądu wynika także, iż Spółka wniosła skargę administracyjną na to rozstrzygnięcie, a wobec tego sprawa ze skargi na tę decyzję dotyczącą odmowy stwierdzenia nieważności decyzji z [...] maja 2007 r. będzie przedmiotem sądowej kontroli i Sąd orzekając w tej sprawie oceni zarzuty Spółki w tymże zakresie.

Należy też w tym miejscu podkreślić, iż ewentualne wyeliminowanie z obrotu prawnego -obecnie: na skutek wyroku Sądu- decyzji z [...] maja 2007 r., będzie stanowiło podstawę dla skarżącej o wystąpienie z wnioskiem o wznowienie postępowania w niniejszej sprawie dotyczącej ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w oparciu o art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a. (por. wyrok SN z 5 lipca 1996 r., III ARN 21/96, OSNAP 1997, nr 3, poz. 32), a to dodatkowo przemawia za tym, iż w sprawie brak było podstaw do zastosowania art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Nadto Sąd wyjaśnia, iż rozpoznając sprawę nie mógł badać pod względem zgodności z przepisami prawa decyzji z [...] maja 2007 r. Zgodnie bowiem z powołanym wyżej art. 134 p.p.s.a., sąd orzeka "w granicach danej sprawy" co oznacza, że sąd nie może uczynić przedmiotem rozpoznania legalności innej sprawy administracyjnej niż ta, w której wniesiono skargę (v. postanowienie NSA z 23 października 2007 r., sygn. akt I GSK 2218/06). Od decyzji z [...] maja 2007 r. stronie przysługiwał środek zaskarżenia, o czym została prawidłowo pouczona, a mimo to z tego środka nie skorzystała.

Reasumując Sąd stwierdza, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem. Zarówno argumentacja skargi, jak i analiza akt sprawy nie ujawniła bowiem wad tego rodzaju, które mogłyby mieć wpływ na to rozstrzygniecie.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 p.p.s.a, orzekł jak w sentencji wyroku.