Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2009 r., sygn. II SA/Wa 76/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przekazania zgodnie z właściwością wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 września 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 590/07 oddalił skargę J. K. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przekazania zgodnie z właściwością wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] sierpnia 1999 r. nr [...] utrzymał w mocy swą poprzednią decyzję z dnia [...] czerwca 1999 r. nr [...] o zwolnieniu [...] J. K. z zajmowanego stanowiska służbowego i przeniesieniu go do dyspozycji Dowódcy [...]. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2000 r. sygn. akt II SA 376/00 odrzucił skargę J. K. na powyższą decyzję, uznając, iż zgodnie z art. 107 ust. 1 a pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 ze zm.), niedopuszczalna jest skarga w przedmiocie zwolnienia ze stanowiska i przeniesienia żołnierza zawodowego do dyspozycji.

J. K. dnia 10 października 2006 r. wystąpił do Ministra Obrony Narodowej o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 1999 r. Adresat, uznając się za organ niewłaściwy w sprawie, postanowieniem z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...], stosownie do treści art. 65 § 1 kpa, otrzymane podanie przekazał Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Obrony Narodowej postanowieniem z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...], na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa, postanowienie z dnia [...] listopada 2006 r utrzymał w mocy. W uzasadnieniu wskazał, że organem właściwym w sprawie jest wyłącznie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zgodnie bowiem z treścią art. 108 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, obowiązującej w dacie wydania kwestionowanej przez J. K. decyzji, przewidziane w tej ustawie uprawnienia Ministra Obrony Narodowej przysługiwały Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w stosunku do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w podporządkowanych mu jednostkach wojskowych. Ponadto, sprawa dotyczy decyzji wydanej na wiele lat przed likwidacją jednostek podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, a kwestionowana decyzja odnosi się wyłącznie do spraw wewnętrznych resortu MSWiA, co dodatkowo przemawia za przyjęciem, że organem właściwym do rozpatrzenia wniosku J. K. jest wyłącznie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji.