Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 marca 2009 r., sygn. I SA/Wr 227/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 marca 2009 r. sprawy ze skargi "A" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2003. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi "A" spółki z o.o. w L. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. nr [...] określającą Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r.

Z akt sprawy wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. decyzją z dnia [...] r. określił Spółce "A" zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. w kwocie [...] zł. Organ stwierdził, że Spółka, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie [...] zł ,na zakup 17.000 litrów oleju napędowego od spółki z o.o. "B" z siedzibą w P., zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] zł. Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L., po ponownym rozpoznaniu sprawy na skutek wniesionego odwołania, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wniesiona na tę decyzję skarga została rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 16 listopada 2006 r. (sygn. akt I SA/Wr 268/06) uchylił decyzję organu odwoławczego. Sąd uznał za istotne, dla ustalenia stanu faktycznego sprawy, przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka W. K. Prezesa Zarządu Spółki "B", jako wystawcy spornej faktury, na okoliczność przeprowadzenia kwestionowanej transakcji sprzedaży oleju napędowego. Sąd zarzucił organom podatkowym, że w toku postępowania nie podjęły próby doręczenia wezwania W. K., w trybie przewidzianym w art. 144 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U z 2005 r., nr 8, poz.60 ze zm.). Wymogu skutecznego wezwania świadka, zdaniem Sądu, nie spełniały dwukrotne wizyty inspektorów kontroli skarbowej w miejscu zamieszkania świadka oraz doręczenie wezwania do osobistego stawiennictwa dla W. K. w innym postępowaniu. Sąd uznał, że organy podatkowe nie przeprowadziły dowodu z zeznań świadka W. K., naruszając tym samym przypisy postępowania podatkowego, tj. art. 122, art. 187 § 1, art. 191 i art. 144 O.p., w stopniu mogącym mieć wpływa na wynika sprawy.