Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lipca 2009 r., sygn. III SA/Wa 341/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2009 r. sprawy ze skargi G. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej płatnika i określenia wysokości niepobranego przez płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od stycznia do grudnia 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2008 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od 1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2003 r. wobec płatnika G. sp. z o.o.

Wszczęcie postępowania podatkowego nastąpiło z uwagi na wykrycie w toku kontroli nieprawidłowości w poborze i przekazaniu na konto organu podatkowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych poprzez zaniżenie należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej przez pracowników [...] Urzędu Skarbowego w W., ustalono, że płatnik - Skarżący G. sp. z o.o. nie wywiązał się z ciążących na nim obowiązków, wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej powoływana jako u.p.d.o.f.).

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. orzekł o odpowiedzialności podatkowej płatnika G. Sp. z o.o. i określił wysokość niepobranego przez płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od stycznia do grudnia 2003 r. w łącznej kwocie 112.151,75 zł.

W wyniku złożonego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej uchylił zaskarżoną decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego stwierdzając, iż podjęte przez organ pierwszej instancji rozstrzygnięcie oparte zostało na niepełnej ocenie materiału dowodowego. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż ponownie rozpatrując sprawę organ pierwszej instancji obowiązany będzie do oceny przedstawionych przez spółkę przy piśmie z dnia 3 stycznia 2008 r. oświadczeń pracowników, o których mowa w art. 32 ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 3 u.p.d.o.f.