Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 lipca 2009 r., sygn. II SA/Wa 402/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sędziowie WSA Joanna Kube, Andrzej Kołodziej (spr.), Protokolant Monika Michnik-Misterek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2009 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego za 2008 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. L. dz. [...], wydaną na podstawie art. 2 pkt 2 lit. c, art. 29 ust. 1 i art. 30 ustawy
z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 8, poz. 67 z późn. zm.) w zw. z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - dalej: kpa, w oparciu o dane zawarte w oświadczeniu mieszkaniowym z dnia [...] grudnia 2008 r., odmówił przyznania K. B. - emerytowi policyjnemu, zwolnionemu ze służby w Urzędzie Ochrony Państwa, równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego za 2008 r.
Pismem z dnia [...] stycznia 2009 r. K. B. złożył do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. W treści wniosku zarzucił zaskarżonej decyzji, że przytoczony w jej uzasadnieniu wyrok Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt U 4/08) nie dotyczy równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i nie może stanowić uzasadnienia dla odmowy przyznania tego świadczenia. Podniósł, iż nie można uznać, że równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego jest tożsamy z równoważnikiem pieniężnym za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, albowiem sprzeciwia się temu wykładnia literalna, funkcjonalna i systemowa. Wskazał, że Trybunał Konstytucyjny w ogóle nie zajmował się kwestią równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, tym samym argumentacja zaskarżonej decyzji, w której odwołano się do ww. wyroku TK, jest nietrafna i nie uzasadnia wykładni art. 29 ust. 1 i art. 30 ustawy "przyjętej w decyzji." Zaznaczył, że wykładnia art. 29 ust. 1 ww. ustawy została dokonana w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2008 r. sygn. akt I OSK 969/07.
