Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 sierpnia 2009 r., sygn. III SA/Gl 648/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Protokolant St. sekr. sąd. Beata Jacek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2009 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" Spółka Jawna w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną tu decyzją z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Celnego w R. z [...] r. określające wysokość zobowiązania podatkowego i zarazem zaległości podatkowej w podatku akcyzowym za lipiec 2008 r. w kwocie [...] zł, powołując się na art. 233 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśnił, że podczas kontroli obrachunkowej za [...] r. ustalono, że podatnik przekroczył dopuszczalne normy ubytków magazynowych alkoholu etylowego o 2094 dm3 100% oraz przekroczył dopuszczalne normy zużycia benzyny specjalnej o 32 litry. W konsekwencji, Naczelnik Urzędu Celnego w R. decyzją z [...] r. określił wysokość zobowiązania podatkowego i zarazem zaległości podatkowej w podatku akcyzowym za lipiec 2008 r. w kwocie [...] zł. W odwołaniu strona zarzuciła naruszenie: § 5 i § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego poprzez bezpodstawne przyjęcie, iż wyrób magazynowany był wyrobem sklasyfikowanym w poz. 13 załącznika nr 1 tabela stawek akcyzy dla wyrobów akcyzowych sprzedawanych w kraju, sklasyfikowanych według PKWiU 15.9212, podczas gdy prawidłowo wyrób ten powinien zostać zakwalifikowany jako wyrób z poz. 29 wskazanego załącznika i w poz. 12 załącznika nr 2 Tabela stawek akcyzy dla wyrobów akcyzowych dostarczanych wewnątrzwspólnotowo, nabywanych wewnątrzwspólnotowo i importowanych podczas gdy prawidłowo wyrób ten powinien zostać zakwalifikowany jako wyrób z poz. 24; art. 121, art. 122, art. 187, art. 188, art. 191, art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez działanie organu w sposób nie budzący zaufania, nie podjęcie wszystkich działań niezbędnych do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, nie zbadanie całego materiału dowodowego i brak wszechstronnej oceny zebranego materiału dowodowego, wadliwe ustalenie stanu faktycznego, wybiórcza i dowolna ocena wyjaśnień podatnika, art. 217 Konstytucji RP poprzez dowolne przyjęcie klasyfikacji wyrobu. W uzasadnieniu strona stwierdziła, że magazynowane przez nią wyroby, co do których stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych norm ubytków posiadały WIT, zgodnie z którym były klasyfikowane jako środki zapobiegające zamarzaniu i pozostałe płyny przeciwoblodzeniowe o kodzie CN 3820, obciążone zerową stawką podatku akcyzowego. Do wejścia w życie Rozporządzenia Komisji (WE) nr 334/2008 z 11 listopada 2008 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej (...) nie było jednolitej praktyki, co do klasyfikacji sporych wyrobów. Dopiero tym rozporządzeniem przesądzono o tym, że wyrób zawierający alkohol etylowy powyżej 90%, wodę powyżej 7,4% oraz glikol etylenowy 1,3% i butanon 1,3% powinien zostać sklasyfikowany do kodu CN 2207 20 00. Tymczasem, w toku kontroli stwierdzono, że podatnik przekroczył dopuszczalne normy ubytków w okresie poprzedzającym wydanie wskazanego Rozporządzenia Komisji (WE), co oznacza, że wyrób był klasyfikowany prawidłowo i podlegał opodatkowaniu według stawki zerowej. Strona wyjaśniła, że również polskie organy celne miały wątpliwości, co do klasyfikacji płynu do spryskiwaczy szyb samochodów w postaci koncentratu, w jednej ze spraw o udzielenie wiążącej informacji taryfowej postępowanie zawieszono do czasu wydania wskazanego Rozporządzenia Komisji (WE). Wobec tych faktów wątpliwości nie mogą być tłumaczone na niekorzyść podatnika, ponieważ jest to niezgodne z art. 217 Konstytucji RP oraz wskazanymi już zasadami ogólnymi postępowania podatkowego. Dodatkowo strona zarzuciła niedokładność pomiarów, co spowodowało rzekome przekroczenie dopuszczalnych norm ubytków. W piśmie procesowym z [...] r. dodatkowo zarzucono naruszenie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP poprzez niezastosowanie interpretacji prawa podatkowego na korzyść podatnika.