Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. I SA/Gd 690/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 listopada 2009 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 1998 rok oddala skargę.
Uzasadnienie
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 4 sierpnia 2004 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego określił Skarżącemu A. W. wysokość odsetek za zwłokę (na dzień wydania decyzji) od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 1998 r. w kwocie 18 883,70 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 18 października 2004 r. nr [...], działając na podstawie art. 53, art. 53a, art. 54 § 1 pkt 6 oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Powyższa decyzja zaskarżona została do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem z 30 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 700/04 uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że organ odwoławczy określił sporne odsetki w nieprawidłowej wysokości (błędnie naliczając je do 17 stycznia 2000 r.), na skutek niewłaściwego zastosowania przepisu § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2002 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 240, poz. 2063). WSA podkreślił, że wykładnia zawartych w rozporządzeniu przepisów nie może pozostawać w sprzeczności z zasadami naliczania odsetek od zaległości, wynikającymi z Ordynacji podatkowej, jak również pomijać istoty zaliczki, w tym - określonych przepisami ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - zasad rozliczania zaliczek i samego podatku. Sąd wskazał, że nieuiszczona w terminie płatności zaliczka staje się zgodnie z art. 51 § 2 Ordynacji podatkowej zaległością podatkową. W podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek wpłaty zaliczek dotyczy poszczególnych miesięcy, zatem każda uszczuplona zaliczka staje się odrębną zaległością podatkową. Zaległości te istnieją do czasu ich rozliczenia w zeznaniu rocznym, składanym zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku. W tym samym terminie podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek. W tym momencie ustaje byt prawny zaliczki na podatek, a organ podatkowy nie może już domagać się od podatnika zapłaty zaliczek na podatek, lecz samego podatku. Odsetki od zaliczek powinny być zatem liczone tylko do tego momentu, a po tym terminie - w myśl art. 53 § 4 Ordynacji podatkowej - od zaległości w samym podatku.
POTRZEBUJESZ POMOCY?