Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. II SA/Wa 2137/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędziowie WSA Joanna Kube WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.) Protokolant Maria Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2010 r. sprawy ze skargi B. Ł. na decyzję Dowódcy Sił Powietrznych z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia prawa do wypłaty diety uchyla zaskarżoną decyzję zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

B. L. w dniu [...] maja 2005 r. zwrócił się do Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] z pisemnym wnioskiem o wypłacenie zaległych należności finansowych za uczestnictwo w okresie od dnia [...] grudnia 2002 r. do dnia [...] lutego 2003 r. w szkoleniu przygotowawczym do udziału w [...] w B., powołując się przy tym na ówcześnie obowiązujące przepisy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 kwietnia 2001 r. w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe (Dz. U. Nr 32, poz. 372).

Decyzją z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] Dowódca Jednostki Wojskowej [...] odmówił przyznania [...] B. L., pełniącemu zawodową służbę wojskową w Jednostce Wojskowej [...], 125 % diety za każdą pełną dobę wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania w celu uczestnictwa wnioskodawcy w ćwiczeniach i szkoleniach poligonowych za okres od dnia [...] grudnia 2002 r. do dnia [...] lutego 2003 r. w Centrum [...].

B. L. odwołał się od tej decyzji, jednakże Dowódca Sił Powietrznych decyzją z dnia [...] września 2008 r. nr [...] utrzymał ją w mocy. Uzasadniając decyzję, organ odwoławczy, podobnie jak organ pierwszej instancji, wskazał, że przyczyną odmowy przyznania B. L. 125 % diety za każdą pełną dobę wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania w celu uczestnictwa wnioskodawcy w ćwiczeniach i szkoleniach poligonowych, był fakt nieobowiązywania w momencie złożenia wniosku przez zainteresowanego powołanego przez niego rozporządzenia. W tym czasie obowiązywały już bowiem przepisy nowego rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe i wedle jego przepisów należało ustalić te uprawnienia. Powołując się zaś na jego zapis § 14 ust. 5 pkt 1, organ uznał, że z przedłożonego przez zainteresowanego zaświadczenia nie wynikało, żeby żołnierz uczestniczył w szkoleniu poligonowym. Nie było zatem podstaw prawnych do przyznania wyżej wnioskowanej należności.