Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. III SA/Wr 621/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Protokolant Renata Sawińska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 24 lutego 2010 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od środków transportowych z tytułu wykonywania w 2008 roku przewozu w transporcie kombinowanym pojazdem nr rej. [...] oddala skargę.
Uzasadnienie
Skarżący, będący podatnikiem podatku od środków transportowych z tytułu posiadania ciągnika siodłowego o numerze rejestracyjnym [...], wystąpił o zwrot podatku, podnosząc, że jego pojazd uczestniczył w transporcie kombinowanym.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] r. ([...]), odmawiającą J. M. (zwanemu w dalszej części uzasadnienia "skarżącym") zwrotu podatku od środków transportowych z tytułu wykonywania w 2008 roku przewozu w transporcie kombinowanym pojazdem nr [...].
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, po krótkim przedstawieniu postępowania pierwszoinstancyjnego, organ wyjaśnił, że zwrot podatku od środków transportowych, uregulowany jest w przepisie art. 11a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121 poz. 844 ze zm.). Ustęp 1 wskazanego przepisu stanowi, że podatnikom wykorzystującym środki transportu, o których mowa w art. 8 pkt 1-6, dla wykonywania przewozów w transporcie kombinowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przysługuje zwrot zapłaconego podatku od tych środków.
Kolegium wyjaśniło, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie definiuje pojęcia transportu kombinowanego. Definicja ta została jednak określona w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.). W art. 4 pkt 13 tej ustawy stwierdzono, że transport kombinowany to przewóz rzeczy, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy lub większy, korzysta z drogi w początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku z usługi kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej; odcinek przewozu początkowego lub końcowego oznacza przewóz:
