Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2010 r., sygn. IV SA/Wa 140/10

Dnia 25 marca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś - Rosińska, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant Marek Bereziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2010 roku sprawy ze skargi A. B. i M. Z. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku I. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] października 2009 r. nr [...]; II. stwierdza że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz skarżących A. B. i M. Z. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] października 2009 roku, Nr [...] Minister Skarbu Państwa zwrócił wniosek A. B. i M. Z. w sprawie wypłaty rekompensaty uznając, iż w sprawie tej właściwy jest sąd powszechny.

W uzasadnieniu postanowienia Minister stwierdził, że przywołany we wniosku art. 7 ustawy z dnia 6 lipca 2001 roku o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju (Dz. U. z 2001 roku, Nr 97, poz. 1051, ze zm.), nie został przez ustawodawcę na tyle skonkretyzowany, by uznać go za podstawę wszczęcia postępowania administracyjnego. Z przepisu tego nie wynika ani który organ administracji publicznej byłby uprawniony do przeprowadzenia takiego postępowania, ani też nie określono zasad, wedle których należałoby ustalić wysokość rekompensaty czy sposób jej wypłaty. Zawiera on jedynie nazbyt ogólną normę prawną kreującą roszczenie osób fizycznych (ich spadkobierców) z tytułu utraty własności m.in. gruntów leśnych.