Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Lu 102/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Anna Kwiatek (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Małgorzata Siwiec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi D. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu odwołania D. W., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] października 2009 r. w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej w kwocie 17.050 zł.

Z zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 11 lutego 2009 r. D. W. wniósł na podstawie art. 75 § 2 pkt 1 c), w zw. z art. 165 § 1 Ordynacji podatkowej o stwierdzenie nadpłaty w opłacie skarbowej w kwocie 10.050 zł pobranej od zaświadczeń VAT-25 potwierdzających brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium RP.

W uzasadnieniu wniosku podał, że w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 listopada 2008 r. strona dokonała nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych dotychczas nie zarejestrowanych na terytorium kraju. Zaświadczenie wymagane jest do rejestracji nabytego pojazdu, a kompetencje do wydania stosownego zaświadczenia posiada - zgodnie z przepisami art. 105 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług naczelnik urzędu skarbowego. Opłatę skarbową od wydanych zaświadczeń strona uiściła na konto UMiG. Wysokość opłaty wynosiła pierwotnie 150 zł, zaś od 1 stycznia 2007r. - 160 zł. Zdaniem wnioskującego przepisy prawa krajowego nakazujące uiszczanie opłaty skarbowej od wniosków są sprzeczne z art. 90 Traktatu Unijnego (TWE), gdyż dyskryminują pojazdy nabywane w innych krajach Unii Europejskiej.