Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Ol 113/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.) Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi H. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", Nr "[...]", określającą H. M. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 12.125 zł oraz odsetki za zwłokę od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za styczeń, luty, kwiecień, maj, listopad i grudzień 2007 r., naliczone na dzień 30 kwietnia 2008 r., w łącznej kwocie 244 zł.

Z przedstawionych Sądowi wraz ze skargą akt sprawy wynika, że w 2007 r. H.M. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży artykułów bhp, pod firmą A z siedzibą w E. W toku przeprowadzonej kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził nieprawidłowości w ewidencjonowaniu przez podatniczkę przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, w związku z czym na podstawie art. 193 § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) prowadzoną księgę przychodów i rozchodów za 2007r., uznał za wadliwą i nierzetelną. W konsekwencji, stosownie do art. 193 § 4 Ordynacji podatkowej księgi tej nie uznał również za dowód w postępowaniu podatkowym.

Z ustaleń kontroli wynikało m.in., że strona zawyżyła koszty uzyskania przychodów poprzez bezpośrednie ujęcie w nich wydatków na kwotę 30.994,91 zł, związanych z modernizacją lokali użytkowych i pomieszczeń gospodarczych, które wykorzystywane były dla potrzeb prowadzonej działalności. W ocenie organu I instancji, wydatki te stanowiły inwestycję w obcych środkach trwałych. Mogły zatem powiększyć koszty uzyskania przychodów jedynie w wyniku amortyzacji, poprzez dokonywanie stosownych odpisów.