Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2010 r., sygn. II SAB/Wa 215/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz, Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Protokolant Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego w przedmiocie wydania świadectwa służby - oddala skargę.

Uzasadnienie

M. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego w przedmiocie wydania świadectwa służby. Zażądał, aby Sąd zobowiązał Szefa CBA do wydania w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku świadectwa służby, zgodnie z przepisem art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708 ze zm.) oraz przepisem § 2 i następnymi, rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie danych, które należy podać w świadectwie służby funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a także trybu wydawania i prostowania świadectwa służby oraz jego formularza (Dz. U. Nr 202, poz. 1487).

W uzasadnieniu skargi podniósł, że w dniu [...] października 2009 r. Prezes Rady Ministrów odwołał go z funkcji Szefa CBA, a to oznacza, że w oparciu o obowiązujące przepisy obecny Szef CBA winien wydać mu świadectwo służby. Skarżący wystąpił w tym zakresie z pisemnymi żądaniami do szefa CBA - pisma z dnia 15 października 2009 r., z dnia 26 października 2009 r. i z dnia 3 listopada 2009 r., a mimo to Szef CBA, wbrew treści przywołanego art. 69 ust. 1 ustawy i § 2 rozporządzenia, nie wykonał ciążącego na nim obowiązku i nie wydał mu świadectwa służby.

M. K. twierdził, że jako szef CBA stał się z dniem powołania na tę funkcję (art. 7 ust. 2 ustawy o CBA), funkcjonariuszem CBA. Jego zdaniem, powołanie to wywołało, poza nadaniem mu określonego stanowiska, także i skutek w postaci nawiązania stosunku służby (pracy), o czym stanowi art. 68 § 1 Kodeksu pracy w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy o CBA. Przy czym, jak podkreślił dalej skarżący, status prawny Szefa CBA jako funkcjonariusza, na podstawie jednoznacznie wyrażonej woli ustawodawcy, różni się od statusu prawnego innych funkcjonariuszy Biura. Skarżący w tej części uzasadnienia skargi odwołał się do regulacji dotyczących szczególnych predyspozycji i warunków stawianych Szefowi CBA, przesłanek jego powołania i odwołania oraz kadencyjności sprawowania funkcji (przepisy rozdziału 2 ustawy). Jednocześnie skarżący zaznaczył, iż w pozostałym zakresie unormowań ustawowych dotyczących Szefa CBA, jako funkcjonariusza tej służby, stosuje się przepisy dotyczące funkcjonariuszy tej służby, o czym świadczy m. in. regulacja art. 17, art.19, art. 23 ustawy o CBA, a także treść § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie stawek uposażenia zasadniczego na poszczególnych stanowiskach służbowych funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat (Dz. U. Nr 128, poz. 895), na mocy którego, w tabeli określającej stawki uposażenia wymieniono szefa CBA jako funkcjonariusza Biura.