Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 28 maja 2010 r., sygn. I SA/Bk 486/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia WSA Piotr Pietrasz (spr.), sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 maja 2010 r. sprawy ze skargi I. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej ustalającej zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za lata 1995 - 1998 oddala skargę

Uzasadnienie

I. R. (dalej powoływany jako Skarżący), zwrócił się z wnioskiem

o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją [...] Urzędu Skarbowego w B. z [...] sierpnia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia Skarżącemu zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł za lata 1995 - 1998.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2009 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w B. wszczął postępowanie w sprawie wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją z dnia [...] sierpnia 2001 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł za lata 1995-1998.

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącego, Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w B., decyzją z dnia [...] marca 2009 r. Nr [...], odmówił uchylenia w całości decyzji ostatecznej [...] Urzędu Skarbowego w B. Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2001 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że skarżący jako podstawę wznowienia postępowania wskazał art. 240 § 1 pkt 4, 5 i 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako o.p.) oraz przyjęcie w wadliwej decyzji wydatków dwukrotnie wyższych, niż wskazanych w zeznaniach rocznych PIT na podstawie rachunków i faktur, których to zeznań nie kwestionowały organy podatkowe. Ponadto skarżący wskazał, że wydatki na budowę mieszania w latach 1995-1998 miały pokrycie w oszczędnościach z lat 80 - tych a także, że nie "do końca" brał udział