Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 maja 2010 r., sygn. III SA/Po 438/09

Dnia 13 maja 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska ( spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2010 roku przy udziale sprawy ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do grudnia 2004 roku I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ M. Ławniczak /-/ M. Kosewska /-/ M. Górecka

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej- po rozpatrzeniu odwołania z dnia 7 lipca 2008 r. J. L. reprezentowanego przez żonę L. J.-L. - utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...]r. nr [...].

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] r., nr [...] określił wobec J. L. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za 2004 r. w łącznej kwocie [...] zł., Pismem z dnia 7 lipca 2008r. strona wniosła odwołanie od powyższej decyzji, zarzucając jej naruszenie prawa materialnego poprzez błędną jego wykładnię i żądając jej uchylenia w całości. Organ odwoławczy przedstawił zarzuty odwołania, a następnie odnosząc się do nich wskazał na poniższe okoliczności.

J. L. w 2004 roku prowadził działalność gospodarczą indywidualnie na własny rachunek pod firmą "J." J. L. Ustalono ponadto, że w ww. okresie J. L. faktycznie prowadził działalność w zakresie handlu paliwem w ramach firmy Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "T-P." N. A. Skarżący w 2004 r. nie naliczał, nie deklarował i nie uiszczał podatku akcyzowego.

W ocenie Dyrektora Izby Celnej w trakcie postępowania podatkowego podjęto wszelkie działania, aby ustalić stan faktyczny i uzasadnić wydaną decyzję. Zebrane w sprawie dowody świadczą o tym, że skarżący w ramach firmy "J." oraz "T.-P." nie dokonywał faktycznie zakupów paliw od firmy "F i J" C. W. w Z. oraz od firmy "G." Sp. z o.o. z siedzibą w P. De facto podatnik dokonywał nieudokumentowanych zakupów odbarwionego oleju opałowego, a następnie sprzedawał je jako pełnowartościowy olej napędowy. Faktury wystawione przez firmę "F i J" C. W. oraz "G." Sp. z o.o. miały na celu zalegalizowanie pochodzenia paliw i ukrycie rzeczywistego dostawcy. W ten sposób wprowadzono do obrotu paliwo, od którego nie uiszczono podatku akcyzowego.