Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. III SA/Kr 240/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Jakubiec Sędziowie WSA Barbara Pasternak WSA Tadeusz Wołek (spr.) Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi "A" na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 27 lutego 1995 r. nr [...] w przedmiocie wymiaru należności celnych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego "A" kwotę 2972,11 - zł, (dwa tysiące dziewięćset siedemdziesiąt dwa złotych i 11/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] 1994r. nr [...] wymierzył firmie A cło w wysokości 20.920,90 zł. od 22.990 kg przecieru pomidorowego o łącznej wartości 30.008 zł. Jednocześnie w decyzji wyliczono podatek importowy w kwocie 3055,70 zł., oraz podatek VAT w wysokości 3778,90 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 104 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, art. 1, 23 ust. 1, art. 42, art. 70 ust. 2 pkt 2, art. 76 ust. 1, art. 77 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989r. - Prawo celne oraz przepisy Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR) sporządzonej w Genewie w dniu 14 listopada 1975r.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podniósł, że Urząd Celny przekazał Dyrektorowi Urzędu Celnego towar w postaci przecieru pomidorowego przewożonego za karnetem TIR nr [...]. Przewoźnik z chwilą przyjęcia dokumentów przekazowych od urzędu celnego nadawczego obowiązany jest dostarczyć towar do urzędu celnego odbiorczego wskazanego w tym dokumencie w wyznaczonym terminie. W przeciwnym razie na przewoźniku spoczywa obowiązek uiszczenia należności celnych.

Towar w wyznaczonym terminie nie został dostarczony do odprawy celnej i należności celne nie zostały uiszczone, zaś wskazany odbiorca towaru firma B s.c. V. P. nie jest zarejestrowana w Wydziale Ewidencji Gospodarczej i Komunikacji jak również nazwisko V. P. nie figuruje w ewidencji ludności Wydziału Spraw Obywatelskich. W związku z czym organ orzekł jak w sentencji decyzji.