Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. III SA/Wa 1970/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2010 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 i 2003 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. D. kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W., decyzjami z [...] maja 2008r. i z [...] czerwca 2008r. określił dla L. sp. z o.o. (dalej jako spółka) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. i za 2003 r.

2. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W., decyzją z [...] listopada 2008 r. na podstawie art. 207, art. 107 § 1 i 2, art.116 oraz art. 108 § 1 Ordynacji podatkowej (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz 60 ze zm), dalej jako Ordynacja, orzekł o odpowiedzialności M. D., dalej jako Skarżący, lub Strona, za zaległości podatkowe L. sp. z o.o. w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2002--2003, odsetki za zwłokę oraz koszty egzekucyjne.

3. Dyrektor Izby Skarbowej w W., decyzją z [...] września 2009r., na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit a, art. 200, art. 107 § 1 i 2, art.116 oraz art. 108 § 1 Ordynacji, uchylił w całości decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. - z dnia [...] listopada 2008r. i orzekł o solidarnej odpowiedzialności M. D. za zaległości podatkowe L. sp. z o.o. w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. za zaległości za 2003r. wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi. Zdaniem Dyrektora, określenie przez niego, jako organ odwoławczy, zobowiązań L. sp. z o.o. w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. i za 2003 r. w wysokościach niższych niż określone zostały wcześniej przez organ I instancji było przyczyną uchylenia decyzji Naczelnika z [...] listopada 2008 r. i orzeczenia o odpowiedzialności strony za zaległości podatkowe w wysokościach wynikających z decyzji Dyrektora Izby z [...] kwietnia 2009 r. i z [...] marca 2009 r. - wraz z przypadającymi od tych zaległości odsetkami i kosztami postępowania egzekucyjnego. Dyrektor uznał, że M. D. pełnił funkcję członka zarządu spółki w okresie powstania zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 i 2003 r. Organ podatkowy podjął działania w celu wszczęcia postępowania o odpowiedzialności członków zarządu także względem K. U. - drugiego członka zarządu. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, podjęte działania egzekucyjne względem spółki nie doprowadziły do zaspokojenia należności podatkowych. Nadto w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie nie zachodzą przesłanki wyłączające odpowiedzialność strony za zaległości podatkowe spółki, ponieważ skarżący nie zgłosił wniosku o upadłość spółki, pomimo jej złej kondycji finansowej. Zła kondycja finansowa spółki wynikała z narastającego od 2000 r. zadłużenia spółki z tytułu podatku dochodowego, natomiast deklarowane przekonanie o dobrej kondycji finansowej spółki oparte było na nierzetelnych danych, co do stanu jej rozliczeń ze Skarbem Państwa. Dyrektor zaznaczył, ze w okresie, kiedy strona pełniła funkcję członka zarządu w spółce, spółka nie regulowała zobowiązań podatkowych, wykazując zarazem stratę z działalności gospodarczej. Według Dyrektora, fakt przebywania strony w areszcie nie nakładał na organy podatkowe obowiązku odmiennego jej traktowania, stąd - wobec zagwarantowania terminu do wypowiedzenia i pouczeniu o przesłankach wyłączających odpowiedzialność - nie naruszona została zasada umożliwienia stronie czynnego udziału w postępowaniu. Strona nie wykazała, ani nie wskazała na okoliczności, które wyłączałyby jej odpowiedzialność za zobowiązania spółki, stąd brak jest naruszenia tak art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji, jak art. 116 § 1 Ordynacji.