Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2010 r., sygn. III SA/Po 398/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Walentyna Długaszewska Protokolant: st. sekr. sąd. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty skarbowej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta I Gminy [...], działając na podstawie art. 207, art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz.U. nr 225, poz. 1635 ze zm.), a także rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 września 2007 roku (Dz.U. nr 187, poz. 1330), decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], odmówił M. D. stwierdzenia nadpłaty z tytułu opłaty skarbowej w wysokości 13.980zł.

Uzasadniając odmowę stwierdzenia nadpłaty Prezydent Miasta wyjaśnił, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie doszło do dyskryminującego traktowania towarów z innych krajów członkowskich Unii Europejskiej. Wskazał przy tym, że opłata skarbowa za wydane zaświadczenia VAT-25 stanowi odpłatność za czynności dokonywane przez organ administracji publicznej. Opłata skarbowa uiszczana za wydanie zaświadczenia VAT-25 nie stanowi obciążenia podatkowego w rozumieniu art. 90 TWE, a jest jedynie opłatą za dokonanie czynności administracyjnej polegającej na przygotowaniu i wydaniu zaświadczenia o określonej treści. Opłata skarbowa jest nakładana na podmioty, które korzystają z czynności urzędowych. Stąd opłaty skarbowej nie można zaliczyć do podatków wewnętrznych wymienionych w art. 90 TWE

Organ wyjaśnił, że w przypadku wewnątrz wspólnotowego nabycia nowych środków transportu, zgodnie z przepisami dyrektywy z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, podatek należny powinien być w każdym przypadku płacony w państwie członkowskim przeznaczenia tego środka transportu bez względu na status podatkowy nabywcy. Z kolei przywóz przez osobę fizyczną nie będącą podatnikiem VAT z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej pojazdu, który nie spełnia kryterium uznania go za nowy środek transportu nie podlega, co do zasady opodatkowaniu podatkiem w państwie przeznaczenia. Zdaniem organu w celu realizacji nałożonego przez w/w dyrektywę obowiązku opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu na terytorium państwa członkowskiego jego przeznaczenia, konieczne jest, aby przed dokonaniem rejestracji pojazdu, została dokonana weryfikacja czy dany pojazd spełnia kryteria uznania go za nowy środek transportu i w związku z tym ocena, czy przywóz przedmiotowego środka transportu podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.