Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 października 2010 r., sygn. II SA/Wa 371/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Joanna Kube Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Protokolant Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2010 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata T. K. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote, osiemdziesiąt groszy) zł, w tym kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem wynagrodzenia oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa osiemdziesiąt) zł tytułem 22 % podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] , wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 268 a kpa oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.), Komendant Główny Policji, po rozpatrzeniu odwołania od decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] października 2009 r. nr [...] , cofającej M. M. pozwolenie na broń palną myśliwską, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że organ I instancji decyzją z dnia [...] października 2009 r. cofnął M. M. pozwolenie na broń palną myśliwską. Uzasadniając zaś swoje rozstrzygnięcie organ I instancji, powołując się na art. 18 ust. 1 pkt 2 oraz art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji podał, że tak sformułowany przepis nie zawiera zamkniętego katalogu przestępstw, za popełnienie których skazanie prawomocnym wyrokiem sądu skutkuje cofnięciem pozwolenia na posiadanie broni. Podał też, że z zebranego w postępowaniu administracyjnym materiału dowodowego wynika, iż w okresie od [...] grudnia 2003 r. do [...] lutego 2004 r. w [...] M. M. udaremnił inspektorowi pracy wykonywanie czynności służbowych w zakresie przeprowadzania kontroli firmy [...] w [...] odnośnie m.in. sprawdzenia trybu i sposobu dokonywania rozwiązań umowy o pracę i wydawania świadectw pracy, w ten sposób, że pomimo skutecznego doręczenia wezwania na konkretny dzień nie stawił się do siedziby Państwowej Inspekcji Pracy w [...] i nie doręczył dokumentów pracowniczych wymienionych w przedmiotowym wezwaniu oraz nie udostępnił pomieszczeń byłej siedziby miejsca pracy i stosownej dokumentacji. Za powyższe został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w [...] z art. 225 § 2 kk. Organ wskazał, że z materiałów tych wynika również, że w okresie od [...] października 1998 r. do [...] kwietnia 2002 r. w [...], działając wspólnie i w porozumieniu wobec grożącej im niewypłacalności oraz w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uzyskaniu towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a także w celu udaremnienia wykonania wyroków sądów rejonowych w [...] i [...] udaremnił i uszczuplił zaspokojenie wierzycieli w ten sposób, że zbył składniki swojego majątku. Za powyższe M. M. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w [...] z art. 300 § 1 i 2 kk. Wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] .