Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 października 2010 r., sygn. IV SA/Wa 783/10

Dnia 20 października 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant Marek Bereziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2010 roku sprawy ze skargi W. L. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...]; II. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącego W. L. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] marca 2010 r., po rozpatrzeniu wniosku W. L. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] stycznia 2010 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w D. z dnia [...] stycznia 1962 r. w sprawie przejęcia na własność Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego położonego we wsi K., gromada M., powiat C., stanowiącego byłą własność J. L..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, iż wyrokiem z dnia 13 maja 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ( sygn. akt IV SA/Wa 214/08) uchylił poprzednią decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2007 r. oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] listopada 2007 r. Sąd w uzasadnieniu wyroku wskazał, iż należy wyjaśnić czy gospodarstwo przejęte decyzją z dnia 1962 roku było tożsame z gospodarstwem nabytym w 1947 roku przez ojca skarżącego. Sąd również zobowiązał do przeanalizowania dokumentacji sprawy poprzedzającej wydanie orzeczenia z 1962 roku pod kątem, czy organ w dacie jego wydania miał podstawy pozwalające na przyjęcie, że po wniesieniu gospodarstwa do Spółdzielni ojciec skarżącego nie odzyskał już nad nim władztwa, gdyż jest to istotne ze względu na ocenę, czy rzeczywiście, jak zostało stwierdzone w decyzji z 1962 roku, ojciec skarżącego, samowolnie to gospodarstwo opuścił i pozostawił bez opieki.