Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. I SA/Wr 485/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Sędziowie Sędzia WSA Dagmara Dominik, Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Trzęsicka, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2010 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi J. S. prowadzącego działalność pod nazwą A w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: I-X i XII/2004r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy orzeczenie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia [...] listopada 2009 r. określające skarżącemu - J. S. , prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A , kwotę zobowiązania w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2004 r.(z wyjątkiem listopada).

Jak wynikało z akt sprawy w badanym okresie rozliczeniowy skarżący prowadził działalność w zakresie obrotu paliwami do napędu samochodów osobowych, zarówno na rzecz podmiotów gospodarczych jak i detaliczną. W toku postępowania podatkowego w rejestrach zakupu VAT oraz ewidencji magazynowej skarżącego ujawniono faktury wystawione przez firmę G. K. z O. . Dokumenty, te zabezpieczone w toku postępowania karnego prowadzonego m.in. względem G. K. , włączono w formie uwierzytelnionych odpisów do akt sprawy.

W oparciu o wskazane dowody ustalono, że wystawione w 2004 r. na rzecz skarżącego przez G. K. faktury nie dokumentują rzeczywistych transakcji. Faktury te skarżący rejestrował w urządzeniach księgowych celem legalizacji obrotu paliwem pochodzącym z nielegalnego źródła. W toku postępowania karnego a następnie podatkowego G. K. przyznał się do stawianego mu zarzutu udziału w grupie przestępczej zajmującej się wprowadzeniem do obrotu gospodarczego, przy pomocy faktur poświadczających nieprawdę, paliw płynnych nie spełniających wymaganych norm. W toku postępowania karnego przyznał, że w 2004 r. wystawiał na rzecz skarżącego "puste faktury" lub tzw. "faktury na koszty" nie odzwierciedlające żadnych transakcji. Ustalono, że biorąc udział we wskazanym procederze obrotu produktami ropopochodnymi i wprowadzania do obrotu nierzetelnych dokumentów księgowych G. K. nie posiadał żadnego majątku i zaplecza infrastrukturalnego - baz paliwowych czy transportowych, jak też nie zatrudniał pracowników.