Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Wr 1412/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędzia NSA Lidia Błystak, Protokolant Marcin Kuliś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące lat 1993-1997 oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja z dnia [...] r. nr [...] Dyrektora Izby Skarbowej we W. utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia [...] 2010 r. nr [...] odmawiającą M. N. (dalej: "podatnik", "strona", "skarżący") umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące lat 1993 - 1998 w łącznej wysokości [...] zł wraz z liczonymi na dzień 4 maja 2010 r. odsetkami za zwłokę w łącznej wysokości [...] zł oraz z tytułu dodatkowego zobowiązania podatkowego w tym podatku za poszczególne miesiące 1994 r. w łącznej wysokości [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej wysokości [...] zł (na dzień 4 maja 2010 r.).

W stanie faktycznym sprawy - Podatnik w dniu 4 maja 2010 r. wystąpił do Urzędu Skarbowego w Ś. z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowych z tytułu prowadzonej w latach dziewięćdziesiątych XX wieku działalności gospodarczej w zakresie usług remontowo-budowlanych. W uzasadnieniu podania podatnik wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie otrzymywał zapłaty od kontrahentów, w wyniku czego nastąpiło zachwianie płynności finansowej, co z kolei spowodowało konieczność zaciągnięcia pożyczki hipotecznej dla małych przedsiębiorstw. Ponieważ - jak wskazał podatnik - oprocentowanie kredyty wynosiło ówcześnie ok. 90% w skali roku, to od tego czasu rozpoczęły się jego kłopoty z terminowym regulowaniem zobowiązań podatkowych. Wskazał także, iż do pogorszenia sytuacji finansowej prowadzonej działalności gospodarczej, przyczyniło się zagubienie przez Urząd Kontroli Skarbowej w W. dokumentów finansowych, w konsekwencji czego przegrał sprawę sądową, co spowodowało konieczność spłaty kwot nienależnych stronie powodowej. Dalej podatnik wskazał na brak uregulowań prawnych w latach 90-tych XX wieku dotyczących leasingu operacyjnego. Powyższe przyczyniło się do nadmiernej wysokości czynszów leasingowych oraz działania na granicy prawa firm leasingowych. Podatnik podniósł w tym zakresie, że prokurator zarzucił mu przewłaszczenie sprzętów z leasingu, pomimo, że wszystkie opłaty zostały wniesione, a sprzęty przekazane wskazanemu przez leasingodawcę podmiotowi. Sąd Okręgowy w Ś. - po 8 latach od rozpoczęcia sprawy - uznał podatnika za niewinnego zarzucanych mu czynów. Strona nie odzyskała poniesionych kosztów procesu z uwagi na likwidację firmy leasingowej, która była powodem w sprawie. Podatnik podkreślił, że pomimo trudności finansowych nie zwlekał z wypłatą wynagrodzeń dla zatrudnionych pracowników. Podniósł, ze zawsze starał się znaleźć niszę w produkcji - jako pierwszy na [...] prowadził skup zużytych akumulatorów, jako drugi w Polsce - uruchomił na skalę przemysłową produkcje oleju krakingowego z odpadów z tworzyw sztucznych. Wskazał, że w celu wybudowania instalacji w związku z opracowaną przez niego technologią, zaciągnął prywatną pożyczkę pod zastaw nieruchomości będącej własnością teścia. Końcowo oświadczył, że w przypadku umorzenia zaległości podatkowych będzie mógł podjąć nową działalność gospodarczą, która byłaby pozbawiona konieczności spłaty zaległych zobowiązań, co umożliwiłoby normalną pracę zakładu, osiąganie dochodów i regularne rozlicznie podatków.