Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2011 r., sygn. IV SA/Wa 184/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka, Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej "[...]" z siedzibą w W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku ograniczenia oddziaływania akustycznego na środowisko - oddala skargę
Uzasadnienie
Minister Środowiska decyzją z [...] września 2008 r. - zaskarżoną skargą przez Spółdzielnię Budowlano - Mieszkaniową "[...] " z siedzibą w W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - w wyniku rozpatrzenia odwołania Z. w W., uchylił decyzję Marszałka Województwa [...] z [...] marca 2008 r. i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania. Decyzją Marszałka nałożono na Z. w W. obowiązek polegający na ograniczeniu oddziaływania akustycznego na środowisko na odcinku Trasy [...], obejmującym Al. [...] w W. na wysokości budynków o nr [...],[...],[...],[...],[...] i [...], w celu przywrócenia do stanu właściwego, tj. dopuszczalnych poziomów hałasu przez zastosowanie odpowiednich zabezpieczeń akustycznych do 31 grudnia 2009r. Materialnoprawną podstawą orzekania w przedmiocie nałożenia obowiązku był art. 362 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150, ze zm.) - dalej w skrócie: POŚ.
Uzasadniając przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Minister wskazał m. in., że mając na uwadze efektywność dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych w zakresie eliminacji ponadnormatywnych oddziaływań akustycznych, nie można wykluczyć konieczności ustanowienia strefy ograniczonego użytkowania w rozumieniu art. 135 POŚ, zasadne jest w tej sytuacji zobowiązanie przez organ pierwszej instancji Z. do sporządzenia przeglądu ekologicznego. Nadto organ wyjaśnił, iż chociaż Marszałek w decyzji nie określił czynności zmierzających do ograniczenia ponadnormatywnego oddziaływania akustycznego na środowisko ww Trasy, pozostawiając zarządzającemu swobodę w wyborze optymalnego rozwiązania na rzecz realizacji obowiązku, to - wbrew twierdzeniom odwołującego się - nie czyni decyzji niewykonalnej.
