Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Gl 2711/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant St. sekr. sąd. Anna Charchuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2011 r. przy udziale - sprawy ze skargi R.Z. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ulgi w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej uchyla zaskarżoną decyzję
Uzasadnienie
U Z A S A D N I E N I E.
Zaskarżoną decyzją z [...] r. Nr [...] Dyrektor Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C., wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję z dnia [...]r. nr [...], którą odmówił R. Z. umorzenia należności z tytułu składek w łącznej kwocie [...] zł, w tym:
- składki na ubezpieczenie społeczne za prowadzącego działalność- za okres [...] - w kwocie [...] zł,
- odsetki za zwłokę naliczone na dzień przedawnienia w kwocie - [...] zł,
- odsetki za zwłokę naliczone na dzień [...] r. w kwocie - [...] zł,
- koszty upomnienia w kwocie - [...] zł.
Jako jej podstawę prawną wskazał art. 83 ust. 1 pkt. 3, art. 28 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm., dalej u.p.s.u.).
W uzasadnieniu wyjaśnił, że [...] r. R. Z. wniósł o umorzenie powyższych należności z tytułu nieopłaconych składek. Jako uzasadnienie wskazał trudna sytuację finansową i stan zdrowia, który uniemożliwia mu podjęcie stałej pracy zarobkowej.
Następnie powołując się na wskazane już przepisy organ podkreślił, że należności mogą być umarzane w przypadku stwierdzenia całkowitej ich nieściągalności, która została zdefiniowana w art. 28 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z jego treścią należność może być uznana za całkowicie nieściągalną, gdy - w szczególności - nastąpiło zaprzestanie prowadzenia działalności przy jednoczesnym braku majątku z którego można egzekwować należności, małżonka, następców prawnych lub możliwości przeniesienia odpowiedzialności na osoby trzecie, bądź też gdy brak majątku z którego można prowadzić egzekucję, stwierdził naczelnik urzędu skarbowego lub komornik sądowy, albo gdy jest oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwot przekraczających wydatki egzekucyjne.
