Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 lipca 2011 r., sygn. II SA/Gd 412/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. S. w przedmiecie wymierzenia Burmistrzowi grzywny za niewykonanie wyroku sądu uwzględniającego skargę na bezczynność w sprawie udzielenia informacji publicznej 1. wymierza Burmistrzowi grzywnę w kwocie 1000 (jeden tysiąc) złotych za niewykonanie prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 czerwca 2010 r., sygn. akt II SAB/Gd 4/10, 2. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego J. S. 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W skardze z dnia 4 kwietnia 2011 roku J. S. wniósł o wymierzenie Burmistrzowi grzywny za niewykonanie prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 czerwca 2010 roku, sygn. akt

II SAB/Gd 4/10, wydanego w sprawie ze skargi na bezczynność w przedmiocie udzielenia informacji publicznej oraz o zasądzenie od Burmistrza zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi stwierdził, że Burmistrz nie wykonał ww. wyroku w wyznaczonym terminie 14 dni od otrzymania akt sprawy administracyjnej wraz z odpisem prawomocnego wyroku. Skarżący podniósł, że wskutek odrzucenia skargi kasacyjnej Burmistrza od ww. wyroku nie przysługuje od niego żaden środek odwoławczy, a tym samym wyrok jest prawomocny. Ziściły się też wszystkie warunki określone w wyroku, w tym termin, który został wyznaczony do realizacji obowiązku. Skarżący wskazał nadto, że po wniesieniu skargi o wznowienie postępowania tylko Sąd może wstrzymać wykonanie orzeczenia. W tych warunkach Burmistrz nie miał żadnych podstaw, ani możliwości, aby nie wykonać wyroku z dnia 23 czerwca 2010 roku. Zdaniem skarżącego, grzywna winna być dotkliwa, albowiem działanie Burmistrza cechuje wyjątkowa determinacja w odmowie dostępu do informacji publicznej oraz dowolność w postępowaniu.