Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. III SA/Wa 3013/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Protokolant ref. staż. Patrycja Kęcik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2011 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji odmawiającej umorzenia odsetek od zaległości z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego za 2003 r. 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, 2) uchyla decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2009r. nr [...], 3) stwierdza, że decyzje wymienione w pkt 1) i pkt 2) nie mogą być wykonane w całości, 4) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz A. L. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W oparciu o akta sprawy Sąd ustalił, że 13 grudnia 2005 r. Skarżący - A. L., złożył wniosek o umorzenie odsetek od zaległości z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego za 2003 r. Prezydent m. W. ("Prezydent Miasta") decyzją z [...] lutego 2006 r. odmówił umorzenia tych odsetek w kwocie 1432,90 zł.

Decyzją z [...] sierpnia 2006 r., po rozpatrzeniu odwołania A. i A. L., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. ("SKO") uchyliło ww. decyzję Prezydenta Miasta w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.

Powołało się na uznaniowy charakter rozstrzygnięć w sprawie ulg podatkowych wywodząc, że jako organ wyższego stopnia bada je przede wszystkim pod względem legalności i zgodności z prawem, a nie zasadności merytorycznej. Stanowisko odmienne mogłoby bowiem naruszać zasadę samodzielności finansowej gminy, sformułowaną w art. 2 ust. 3 i art. 51 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. Nr 16, poz.95 z późn. zm.) - dalej: "u.s.g". Organ odwoławczy odwołując się do orzecznictwa stwierdził, że pojęciu "ważny interes podatnika" w rozumieniu art. 67a § 1 pkt 3) Ordynacji podatkowej, uzasadniającemu umorzenie zaległości podatkowej, nie można w drodze wykładni nadawać znaczenia wykraczającego poza wyjątkowy charakter tej instytucji prawnej. Nie każda więc, nawet katastrofalna, sytuacja finansowa podatnika, uzasadnia przyjęcie, że przesłanka ta wystąpiła. Użytych w ww. przepisie niedookreślonych pojęć "ważny interes podatnika" i "interes publiczny" nie należy wiązać tylko z sytuacjami nadzwyczajnymi, nieprzewidywalnymi zdarzeniami losowymi mającymi bezpośredni wpływ na sytuację podatnika, lecz także z normalną sytuacją ekonomiczną związaną wysokością uzyskiwanych dochodów.