Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Wa 457/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi O. G. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację sędziowską lub aplikację prokuratorską oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...], działając na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. Nr 26, poz. 157 ze zm.) oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), odmówił przyjęcia O. G. na aplikację sędziowską oraz na aplikację prokuratorską. W motywach rozstrzygnięcia podał, że o przyjęciu na aplikację sędziowską albo prokuratorską decyduje miejsce kandydata na liście klasyfikacyjnej aplikantów, o której mowa w art. 26 ust. 2 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, przy uwzględnieniu limitu miejsc na tych aplikacjach. Minister Sprawiedliwości zarządzeniami z dnia 31 marca 2010 r. w sprawie zarządzenia naboru na aplikację sędziowską w 2010 r. (Dz. Urz. MS Nr 2, poz. 10) oraz w sprawie naboru na aplikację prokuratorską w 2010 r. (Dz. Urz. MS Nr 2, poz. 11), wyznaczył limity po 75 miejsc na każdej aplikacji. O. G. ukończył natomiast aplikację ogólną na [...] pozycji listy klasyfikacyjnej aplikantów, zaś limit miejsc na obu aplikacjach został wyczerpany po przyjęciu osób znajdujących się wyżej na liście klasyfikacyjnej.

W odwołaniu od powyższej decyzji, skierowanym do Ministra Sprawiedliwości, O. G. wniósł o jej uchylenie oraz o orzeczenie o przyjęciu na aplikację sędziowską lub prokuratorską, z preferencją aplikacji sędziowskiej. Zarzucił organowi naruszenie prawa materialnego, a to art. 26 ust. 3 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, iż sumę ocen w rozumieniu powołanego przepisu należy interpretować jako sumę ocen ze sprawdzianów oraz średniej arytmetycznej ocen z praktyk, zamiast sumę wszystkich ocen ze sprawdzianów i praktyk.