Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Wa 870/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Jacek Fronczyk Protokolant referent stażysta Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2011 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską - oddala skargę -
Uzasadnienie
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 268a kpa oraz art. 18 ust. 5 pkt. 2 w zw. z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.), Komendant Główny Policji, po rozpatrzeniu odwołania od decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] , cofającej W. D. pozwolenie na broń palną bojową, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że organ I instancji, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, po uchyleniu przez Komendanta Głównego Policji jego pierwotnej decyzji z dnia [...] maja 2010 r., decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6, art. 18 ust. 5 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 4, art. 18 ust. 5 pkt 4 w zw. z art. 32 oraz art. 20 powołanej. ustawy o broni i amunicji, ponownie cofnął W. D. pozwolenie na broń palną bojową z uwagi na fakt, iż został on skazany za czyn z art. 271 § 1 i 3 kk oraz art. 273 kk (przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów), oraz w związku z nieprzedstawieniem przez niego aktualnych orzeczeń - lekarskiego i psychologicznego, stwierdzających, że może on dysponować bronią palną, a także z powodu naruszenia zasad przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji.
Od tej decyzji pełnomocnik strony wniósł odwołanie do Komendanta Głównego Policji, zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik zarzucił, że naruszenie wskazanych przepisów prawa polegało na uznaniu, że popełnienie przez W. D. przestępstwa z art. 271 § 1 kk oraz 273 kkw zw. z art. 12 kk, a więc nie należącego do katalogu przestępstw wskazanych przez ustawodawcę, uzasadnia obawę, możliwości użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, podczas gdy dotychczasowe postępowanie strony na taką obawę, nie wskazuje.
POTRZEBUJESZ POMOCY?