Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 października 2011 r., sygn. I SA/Kr 1149/11
Sygn. akt I SA/Kr 1149/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 października 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Maja Chodacka, Sędzia: WSA Piotr Głowacki (spr.), Protokolant: Sylwia Piwowarska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2011 r., sprawy ze skargi B. S.A. w K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 22 kwietnia 2011r. nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2006r - skargę oddala
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 10 sierpnia 2011r. Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił w stosunku do B.S.A w K. wysokość zobowiązania podatkowego spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006r. w kwocie 1.366.253,00 zł, tj. o 54.426,00 zł wyższej niż wykazana przez spółkę w zeznaniu CIT- 8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za ten rok w wysokości 1.311.827,00 zł.
W uzasadnieniu podano, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego wykazaną przez podatnika w zeznaniu CIT-8 podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2006r. skorygowano, poprzez wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatków opisanych fakturami wystawionymi na rzecz B. przez podwykonawców robót i dostaw związanych z budową dwóch domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej w K., tj. T..., M., N. S.J., C., W. S. J., V. S.J., M., U., P. , P. S.C., M. Sp. z o.o.
Organ podał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania kosztu (wydatku) za koszt uzyskania przychodu jest, aby został on faktycznie poniesiony i pozostawał w związku przyczynowo skutkowym z osiągniętym przychodem. Ponadto zgodnie z art. 9 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Sposób udokumentowania operacji gospodarczych dla podatnika, który prowadzi księgi rachunkowe (handlowe) określa art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, póz. 591 ze zm.), w myśl którego dowody księgowe powinny być rzetelne, tj. zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 oraz wolne od błędów rachunkowych.
