Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. II SA/Wa 714/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.) Sędzia WSA Adam Lipiński Protokolant Referent - stażysta Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2011 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację sędziowską oraz aplikację prokuratorską oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w K., na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz art. 104 § 1 kpa, odmówił przyjęcia B. P. na aplikację sędziowską oraz aplikację prokuratorską. W uzasadnieniu wskazał, że o przyjęciu na aplikację sędziowską albo prokuratorską decyduje miejsce kandydata na liście klasyfikacyjnej aplikantów, o której mowa w art. 26 ust. 2 powołanej ustawy, przy uwzględnieniu limitów miejsc na tych aplikacjach. Minister Sprawiedliwości zarządzeniem z dnia 31 marca 2010 r. w sprawie zarządzenia naboru na aplikację sędziowską w 2010 r. (Dz. Urz. MS Nr 2, poz. 10) oraz zarządzeniem z tej samej daty w sprawie zarządzenia naboru na aplikację prokuratorską w 2010 r. (Dz. U. MS Nr 2, poz. 11) wyznaczył limity po 75 miejsc na każdej aplikacji.

B. P. ukończył aplikację ogólną. Dyrektor KSSiP ustalił jego miejsce na [...] pozycji listy klasyfikacyjnej aplikantów. Limit miejsc na obu aplikacjach uległ wyczerpaniu po przyjęciu osób umieszczonych wyżej na liście, stąd też Dyrektor KSSiP odmówił przyjęcia B. P. na aplikację sędziowską oraz prokuratorską.

W odwołaniu od decyzji strona, zarzuciła naruszenie art. 29 ust. 2 w zw. z art. 26 ust. 3 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz § 8 ust. 3 i § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie odbywania aplikacji ogólnej, sędziowskiej i prokuratorskiej. B. P. zarzucił organowi błędne przyjęcie średniej ocen zamiast sumy ocen uzyskanej ze wszystkich praktyk i sprawdzianów. Nie zgodził się, że ocena ze sprawdzianu poprawkowego jest jedyną oceną ze sprawdzianu.