Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Bk 419/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 05 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. H. na postanowienie Wojewody P. z dnia [...] września 2011 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności z tytułu mandatu karnego za przekroczenie prędkości oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z [...] czerwca 2011 r. Pan A. H. ( w dalszej części zwany także jako "Skarżący") zgłosił do Naczelnika Urzędu Skarbowego W.-U. zarzuty w sprawie egzekucji pieniężnej, prowadzonej wobec niego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z [...] listopada 2010 r., wystawionego przez Wojewodę P. za niezapłacony mandat karny kredytowany nr [...] z [...] października 2010 r. w wysokości [...] zł. Jako podstawę zarzutu Skarżący wskazał na art. 33 pkt 1 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnych w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm., w dalszej części powoływanej w skrócie "u.p.e.a."), tj. nieistnienie egzekwowanego obowiązku. Według Skarżącego prowadzona egzekucja dotyczy mandatu za przekroczenie prędkości na drodze, na której obowiązywało ograniczenie do 90 km/h. Jednak od 1 stycznia 2011 r. limity prędkości zostały podwyższone i czyn, za który mandat został nałożony, przestał być karalny. Obecnie na tej drodze można jechać z prędkością do 100 km/h, a dopiero przekroczenie tego limitu do ponad 110 km/h umożliwia ukaranie. W ocenie Skarżącego, ponieważ ww. czyn nie jest już zabroniony pod groźbą kary, ukaranie należy uznać za niebyłe, stosownie do art. 2 § 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r., Nr 46, poz. 275).