Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2012 r., sygn. VII SA/Wa 2794/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska ( spr.), , Sędzia WSA Ewa Machlejd, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Piątek-Macugowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Uniwersytetu (...) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia (...) maja 2010 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) maja 2010 r. (nr (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., działając z upoważnienia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu odwołania Uniwersytetu (...), na podstawie art. 180 § 1 i art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 1071 ze zm.), dalej k.p.a., w zw. z art. 83 a ust. 2 ustawy z dnia 13 stycznia 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585), dalej u.s.u.s.- utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z (...) maja 2010 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej (...) czerwca 2006 r. ((...)) obejmującej ubezpieczeniami społecznymi G. A. w okresie od (...).01.2002 r. do (...).06.2003 r. i wymierzającą składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, zdrowotne i na Fundusz Pracy za miesiąc grudzień 2002 r. i styczeń oraz luty 2003 r.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił zasady obowiązujące w postępowaniu o nieważnościowym, podkreślając że w tym postępowaniu organ nie orzeka co do istoty sprawy, jak w postępowaniu odwoławczym. Ustala jedynie czy i do jakich naruszeń prawa doszło w postępowaniu zwykłym, a następnie ocenia czy naruszenia te miały charakter rażący.

Następnie stwierdził, że wskazane w sprzeciwie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Z. zarzuty miały charakter zarzutów w postępowaniu odwoławczym, bo dotyczyły naruszenia prawa procesowego, polegającego na zaniechaniu wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego i niezapewnienia stronie możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów. Nadto organ podkreślił, że Prokurator nie wyjaśnił jaki istotny wpływ na wynik sprawy mogły mieć ww. nieprawidłowości i czy uzupełnienie postępowania mogłoby wpłynąć na wydanie odmiennego rozstrzygnięcia.