Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Bd 232/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz Sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Protokolant po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi R. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń, marzec, maj, czerwiec, lipiec, październik, listopad 2009r. oraz za styczeń 2010r. oddala skargę

Uzasadnienie

Syg. akt I SA/Bd 232/12

U Z A S A D N I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. w wyniku kontroli podatkowej działalności gospodarczej prowadzonej przez R. Z. (Skarżącego) stwierdził nieprawidłowości w zakresie podatku od towarów i usług, co zdaniem organu skutkować będzie określeniem zaległego podatku od towarów i usług w przybliżonej kwocie należności głównej 327.809 zł.

Organ podatkowy obawiając się, że Skarżący nie ureguluje wskazanych należności, decyzją z 13 października 2011r. na podstawie art. 33 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r nr 8 poz. 60 dalej O.p.) orzekł o zabezpieczeniu na majątku Skarżącego zobowiązań z tytułu VAT za styczeń, marzec, maj, czerwiec, lipiec, październik, listopad 2009r. i styczeń 2010r. w przybliżonej łącznej kwocie 327.809 zł oraz odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w kwocie 74.524 zł.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ wskazał, że Skarżący posiada zaległości w VAT za marzec i kwiecień 2009r. oraz za styczeń 2010r. odpowiednio w kwotach 8.299zł, 6.028 zł i 6.632 zł. Przedstawiając sytuację majątkową podatnika i porównując ją z przybliżonymi kwotami zobowiązań uznał, że istnieją obawy co do dobrowolnego ich wykonania oraz skuteczności późniejszej egzekucji tych należności. Jednocześnie wyjaśnił, że wspomniane obawy wynikają również z charakteru stwierdzonych w czasie kontroli nieprawidłowości, polegających na posługiwaniu się fakturami, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i związanym z tym nierzetelnym prowadzeniu ksiąg podatkowych.