Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. III SA/Gl 439/11

Można stwierdzić, że skoro odpowiedzialność osób fizycznych, o których mowa w art. 203 ust. 3 łącznik drugi i trzeci (tiret, dywiz, łącznik - str. 1043v, Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000), oraz odpowiedzialność osoby fizycznej, o jakiej mowa w art. 201 ust. 3 zdanie ostatnie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z dnia 19 października 1992 r. ze zm.) opiera się na zasadzie winy w postaci umyślnej lub ewentualnej, to wydanie przez organ celny - naczelnika właściwego urzędu celnego, będącego organem administracji celnej pisemnej decyzji wraz z uzasadnieniem oraz wzmianką o możliwości odwołania, o jakiej mowa w art. 4 pkt 5 i art. 6 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia podanej do wiadomości jednej lub kilku określonych osób mającej konsekwencje niekorzystne dla osób, których dotyczą jest dopuszczalne jedynie wtedy, kiedy wcześniej urząd celny będący w rozumieniu art. 53 § 37 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r., Nr 111, poz. 765 ze zm.) finansowym organem postępowania przygotowawczego wyda postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, w którym to postępowaniu z odpowiednim zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.) zostanie procesowo ustalona wina osoby fizycznej, które to ustalenie z mocy art. 115 § 1 ustawy Kodeks karny skarbowy należy do wyłącznej kompetencji sądu powszechnego albo sądu wojskowego.

Dopiero wtedy kiedy ustalenie winy nastąpi z mocy prawomocnego wyroku sądu powszechnego albo sądu wojskowego, organ celny - naczelnik właściwego urzędu celnego może wydać pisemną decyzję wraz z uzasadnieniem oraz wzmianką o możliwości odwołania, o jakiej mowa w art. 4 pkt 5 i art. 6 ust. 3 i 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny orzekającą o odpowiedzialności osób, o których mowa w art. 203 ust. 3 łącznik drugi i trzeci oraz orzekającej o odpowiedzialności osoby fizycznej, o jakiej mowa w art. 201 ust. 3 zdanie ostatnie tego rozporządzenia - odpowiadających za dług celny na zasadzie winy. Taką decyzję naczelnik urzędu celnego może wydać po upływie terminu trzech lat i nie później niż po upływie 5 lat licząc od dnia powstania długu celnego