Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. III SA/Łd 478/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2012 r. sprawy ze skargi P. W. na decyzję Komendanta Wojewódzki Policji w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją Nr [...] z dnia [...] r., na podstawie art. 104 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 97 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz § 1 ust. 1 pkt 3, § 5, § 7, § 9 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, Komendant Miejski Policji w Ł. zobowiązał P. W. do zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego za okres od dnia 25 kwietnia 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2010 r. w kwocie 2132,40zł. Podstawę do żądania zwrotu nienależnego świadczenia stanowił fakt, iż na mocy dziedziczenia testamentowego funkcjonariusz stał się w dniu 25 kwietnia 2009 r. właścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr[...] przy ul. [...] w Ł., o powierzchni mieszkalnej 17,50 m² i nie poinformował organu o powyższej okoliczności, niezwłocznie po nabyciu praw do tego lokalu.

W odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz umorzenie postępowania administracyjnego jako bezprzedmiotowego, ewentualnie o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego. Skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego mające wpływ na wynik sprawy, tj. § 7 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r., polegające na jego błędnym zastosowaniu poprzez uznanie, że wystąpiły przesłanki wskazane w tym przepisie, podczas gdy w stanie faktycznym one nie wystąpiły. Ponadto, w jego ocenie organ nie wskazał, a także nie uzasadnił, która przesłanka tego przepisu miała w sprawie wystąpić. Zdaniem strony, organ naruszył również § 1 ust. 1 pkt 5 w zw. z § 1 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 2002 r. poprzez błędną wykładnię, polegającą na ograniczeniu się do § 1 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia z pominięciem treści zawartej w § 1 ust. 2 pkt 5, co skutkowało błędnym przyjęciem, że skarżącemu nie przysługiwało prawo do równoważnika pieniężnego za brak lokalu.