Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 września 2012 r., sygn. I SA/Wa 813/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie: WSA Dorota Apostolidis (spr.) WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant referent-stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2012 r. sprawy ze skargi F. A. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną poza granicami RP oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. po rozpatrzeniu odwołania F. A. decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] o odmowie potwierdzenia F. A. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez T. A. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości Ł., w gminie W., położonej w dacie jej opuszczenia w powiecie [...] , w województwie [...].

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujacym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

F. A. spadkobierca T. A. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o wydanie decyzji potwierdzajcej prawo do rekompenaty z tytułu pozostawienia przez T. A. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej to jest w miejscowości Ł.,w powiecie [...], w województwie [...]. Wnioskodawca dołączył do wniosku szereg dokumentów mających, jego zdaniem, potwierdzić pozostawienie nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W toku postępowania organ pierwszej instancji wyjaśnił, że z uwagi na to, że wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty F. A. złożył z dniu 9 czerwca 2006 r., będzie on rozpoznawany w trybie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r., o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostwienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 169, poz. 1418 ze zm.) - dalej jako ustawa o realizacji prawa do rekompensaty. W toku prowadzonego postępowania organ pierwszej instancji na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalił, że T. A. syn E. w dniu 1 września 1939 r. był obywatelem polskim i zamieszkiwał w tym dniu na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, we wsi Ł., w gminie W. Ponadto był właścicielem nieruchomości położonej w tej miejscowości o powierzchni [...] ha ziemi ogółem, zabudowanej domem mieszkalnym drewnianym, krytym smołą oraz chlewem. Wojewoda [...] zauważył, że wnioskodawca pozostawił przedmiotową nieruchomość w 1947 r. w wyniku przesiedlenia na inne miejsce zamieszkania podczas akcji “ [...]" wraz z żoną K., córką A. i wnukiem F. Dowodem na powyższą okoliczność jest karta przesiedleńcza nr [...], wystawiona w W. przez Państwowy Urząd Repatriacyjny, Powiatowy Oddział w [...] dnia [...] stycznia 1947 r., oraz zaświadczenie Archiwum Państwowego w L. z dnia [..] czerwca 2007 r., nr [...]. Organ wyjaśnił, że z adnotacji i pieczęci PUR Punktu Etapowego w L., zamieszczonej na karcie przesiedleńczej wynika, że T. A. został przesiedlony do L. w powiecie [...]. Zamieszkiwał również w mieście K., w powiecie [...], natomiast od dnia 10 kwietnia 1957 r., do dnia zgonu 24 listopada 1975 r., był zameldowany w miejscowości [...] , w gminie M., w województwie [...] (poprzednio woj. [...]) co potwierdza zaświadzczenie Burmistrza Miasta i Giminy M. z dnia [...] października 2005 r.