Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 października 2012 r., sygn. I SA/Wr 941/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Marek Olejnik, Sędziowie: Sędzia WSA - Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Protokolant: Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 października 2012 r. sprawy ze skargi A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie: odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A spółka z o.o. z siedzibą we W. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] (nr [...]), utrzymująca w mocy decyzję tego organu z dnia [...] (nr [...]) o odmowie uchylenia - w trybie wznowieniowym - decyzji ostatecznej Izby Skarbowej we W. z dnia [...] (nr [...]).

Z ustaleń faktycznych przyjętych za organami podatkowymi wynika, że decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] (nr [...]), utrzymaną w mocy przez ostateczną decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] (nr [...]), określono A spółka z o.o. z/s we W. (zwaną dalej Spółką, stroną lub skarżącą) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. w wysokości 94.473,00 zł.

Podstawą dokonanego względem Spółki wymiaru zobowiązania podatkowego w tym podatku stanowiło zaliczenie przez organy podatkowe do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym - wartości nieodpłatnych świadczeń jakie w/w Spółka otrzymała w 2001 r. z tytułu:

- użytkowania (w okresie od 19 czerwca do 16 września 2001 r.) nieruchomości położonej we W. przy ul.[...] w łącznej kwocie 178.438,26 zł;

- nieoprocentowanych pożyczek w kwocie 37.114,80 zł.

Pismem z dnia 27 grudnia 2011 r. A sp. z o.o. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Izby Skarbowej z dnia [...] powołując się na przesłankę z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej OP), tj. i uzasadniając żądanie wyjściem na jaw nowej okoliczności faktycznej. Formułując taką podstawę zgłoszonego wniosku Spółka powołała się na wyrok Sądu Rejonowego dla W., Wydział [...] z dnia [...] (sygn. akt [...]) zapadły w sprawie z oskarżenia R. B. (prezesa zarządu spółki) i W. W. (wiceprezesa zarządu do spraw finansowych i głównego księgowemu spółki) o przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 w zw. z art. 9 § 3 ustawy Kodeks Karny Skarbowy (dalej kks), mocą którego Sąd uznał winę oskarżonych tylko w odniesieniu do popełnienia przestępstwa skarbowego polegającego na zaniżeniu przychodów Spółki (w złożonej przez nią deklaracji CIT-8) poprzez nieujęcie w nich wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu otrzymanych pożyczek. Spółka wywodziła, że Sąd nie uznał natomiast winy oskarżonych co do faktu popełnienia przestępstwa skarbowego polegającego na zaniżeniu przychodów Spółki poprzez pominięcie w deklaracji podatkowej wartości nieodpłatnego świadczenia w postaci bezczynszowego użytkowania obiektu przy ul. [...] w okresie od 19 czerwca do 16 września 2001 r. Odwołując się we wniosku do treści uzasadnienia tego wyroku spółka wskazywała na wyrażone tam stanowisko Sądu Karnego, w myśl którego, nieruchomość przy ul. [...] w okresie wyżej wskazanym nie była przystosowana - z uwagi na etap prac budowlanych - do potrzeb Spółki a organy podatkowe w toku postępowania wymiarowego prowadzonego za rok 2001 nie ustaliły w jakim zakresie nieruchomość ta była w tym miejscu faktycznie użytkowana przez w/w Spółkę. Na tej podstawie Spółka (wnioskodawca) domagała się dokonania ponownego wymiaru zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2001 r., z pominięciem, uwzględnionego wcześniej jako jej przychód - nieodpłatnego świadczenia w postaci użytkowania przez Spółkę nieruchomości przy ul. [...] bez obowiązku uiszczenia z tego tytułu opłat czynszowych.