Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Łd 871/12

Dnia 30 stycznia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant pomocnik sekretarza sądowego Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013 roku sprawy ze skargi J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz J. L. kwotę 500 (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 157 § 1 oraz art. 127 § 3 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.), po rozpoznaniu wniosku J. L. o ponowne rozstrzenie sprawy, utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...], nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta S. z dnia [...] o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, Burmistrz Gminy i Miasta S. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpoznaniu wniosku A Spółki z o.o. z siedzibą w I., określił środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej o mocy 2,0 MW w S. na działkach nr 82, 81, 78, 64, 89.

W dniu 25 listopada 2011 r. J. L., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji. J. L. zarzucił we wniosku rażące naruszenie prawa polegające na nieustaleniu faktycznego oddziaływania elektrowni wiatrowych na środowisko, nieprawidłowe ustalenie kręgu stron postępowania, brak charakterystyki przedsięwzięcia, błędne oznaczenie siedzib ludzkich w pobliżu elektrowni. Ponadto, zarzucił nieuwzględnienie negatywnego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, w tym na jego wysokospecjalistyczne gospodarstwo położone w zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia oraz nieuwzględnienie skumulowanego oddziaływania na środowisko wszystkich elektrowni.