Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. III SA/Wa 2401/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Nowecki, Sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 r. sprawy ze skargi C. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca - C. S.A. z siedzibą w W. wystąpiła z wnioskiem z 30 stycznia 2012r. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 176.690 zł pobranym przez płatnika w dniu 20 kwietnia 2009r. w związku z podnoszeniem kapitału zakładowego Spółki. Podwyższenia tego dokonano przez emisję nowych akcji, które pokryte zostały wkładem pieniężnym wniesionym przez akcjonariusza. Jako podstawę żądania Skarżąca wskazała art. 75 § 1 w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 oraz art. 73 § 1 pkt 2 i art. 78 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej "O.p.". Jej zdaniem pobranie podatku nastąpiło na podstawie przepisów sprzecznych z prawem unijnym, a konkretnie z art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. L 249 poz. 25 ze zm., dalej jako: "dyrektywa 69/335"). Wywiodła, że w stanie prawnym obowiązującym w Polsce na dzień 1 lipca 1984 r. wniesienie wkładów do spółki akcyjnej nie podlegało opodatkowaniu opłatą skarbową, co oznacza, że Polska od dnia akcesji do Unii Europejskiej powinna była zwolnić od podatku od czynności cywilnoprawnych wkłady wnoszone do tej spółki.

Decyzją z [...] marca 2012 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 176.690 zł. Wyjaśnił, że na gruncie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) - dalej: "u.p.c.c." dokonana przez Skarżącą czynność polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego kwalifikowana jest jako zmiana umowy spółki i jako taka podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W rezultacie notariusz prawidłowo pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Jest to jednocześnie zgodne z dyrektywą 69/335. W myśl bowiem jej art. 4 ust. 1 lit. c) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej przez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju podlega obligatoryjnie opodatkowaniu podatkiem kapitałowym. Zmiany wprowadzone do tej dyrektywy na mocy dyrektywy Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz. U. L 156, poz. 23) zobowiązały państwa członkowskie do zwolnienia z podatku kapitałowego czynności, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,5% lub niższą. Organ I instancji zauważył, że Polska zobligowana była do implementacji dyrektywy 69/335 od 1 maja 2004 r., stąd też jedyną wersją tej dyrektywy wiążącą Polskę jest wersja obowiązująca w tym dniu. Tym samym Polska zobowiązana była zwolnić z podatku kapitałowego czynności, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z tego podatku lub opodatkowane stawką 0,5% lub niższą. Organ I instancji przypomniał, że w dniu 1 lipca 1984 r. w Polsce obowiązywała ustawa z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 45, poz. 226 ze zm., dalej jako: "u.o.s.") i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. Nr 34, poz. 161 ze zm., dalej jako: "rozporządzenie"). Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 lit. d) u.o.s. opłata skarbowa pobierana była od pism stwierdzających zawiązanie spółki. Rozporządzenie określiło natomiast stawkę opłaty skarbowej od powiększenia kapitału zakładowego. W myśl jego § 54 ust. 1 pkt 2 stawka ta wynosiła 5% lub 10%. Podstawę obliczenia opłaty skarbowej stanowiła zaś kwota, o którą powiększono kapitał zakładowy (§ 54 ust. 3 rozporządzenia).