Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. III SA/Wa 2152/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia WSA Grzegorz Nowecki, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2013 r. sprawy ze skargi H. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca - H. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (poprzednio V. S.A.) wystąpiła z wnioskiem z 21 listopada 2011 r. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 20.244,30 zł pobranym przez płatnika w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego na mocy uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia z 2 stycznia 2007 r. Podwyższenia tego dokonano przez emisję nowych akcji, które pokryte zostały wkładem pieniężnym wniesionym przez akcjonariusza. Jako podstawę żądania Skarżąca wskazała art. 75 § 1 w zw. z art. 73 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Jednocześnie powołując się na art. 78 tej ustawy wniosła o naliczenie stosownego oprocentowania od wspomnianej nadpłaty. Jej zdaniem pobranie podatku nastąpiło na podstawie przepisów sprzecznych z prawem unijnym, a konkretnie z art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. L 249 poz. 25 ze zm., dalej jako: "dyrektywa 69/335"). Wywiodła, że w stanie prawnym obowiązującym w Polsce na dzień 1 lipca 1984 r. wniesienie wkładów do spółki akcyjnej nie podlegało opodatkowaniu opłatą skarbową, co oznacza, że Polska od dnia akcesji do Unii Europejskiej powinna była zwolnić od podatku od czynności cywilnoprawnych wkłady wnoszone do tej spółki.

Decyzją z [...] stycznia 2012 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 20.244,30 zł oraz odmówił naliczenia oprocentowania. Wyjaśnił, że na gruncie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.; zwanej dalej: "u.p.c.c.") dokonana przez Skarżącą czynność polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego kwalifikowana jest jako zmiana umowy spółki i jako taka podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W rezultacie notariusz prawidłowo pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Jest to jednocześnie zgodne z dyrektywą 69/335. W myśl bowiem jej art. 4 ust. 1 lit. c) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej przez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju podlega obligatoryjnie opodatkowaniu podatkiem kapitałowym. Zmiany wprowadzone do tej dyrektywy na mocy dyrektywy Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r. (Dz. U. L 156, poz. 23) zobowiązały państwa członkowskie do zwolnienia z podatku kapitałowego czynności, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,5% lub niższą. Organ I instancji zauważył, że Polska zobligowana była do implementacji dyrektywy 69/335 od 1 maja 2004 r., stąd też jedyną wersją tej dyrektywy wiążącą Polskę jest wersja obowiązująca w tym dniu. Tym samym Polska zobowiązana była zwolnić z podatku kapitałowego czynności, które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z tego podatku lub opodatkowane stawką 0,5% lub niższą. Organ I instancji przypomniał, że w dniu 1 lipca 1984 r. w Polsce obowiązywała ustawa z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 45, poz. 226 ze zm., dalej jako: "u.o.s.") i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. Nr 34, poz. 161 ze zm., dalej jako: "rozporządzenie"). Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 lit. d) u.o.s. opłata skarbowa pobierana była od pism stwierdzających zawiązanie spółki. Rozporządzenie określiło natomiast stawkę opłaty skarbowej od powiększenia kapitału zakładowego. W myśl jego § 54 ust. 1 pkt 2 stawka ta wynosiła 5% lub 10%. Podstawę obliczenia opłaty skarbowej stanowiła zaś kwota, o którą powiększono kapitał zakładowy (§ 54 ust. 3 rozporządzenia). Opodatkowanie nie było zatem uzależnione od tego czy podwyższenie kapitału zakładowego nastąpiło w formie pieniężnej czy niepieniężnej.