Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2013 r., sygn. I SA/Wr 1075/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Protokolant: Aleksandra Słomian, Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2013 r. przy udziale sprawy ze skargi M.W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej na podstawie art. 233 § 1 pkt 1) z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jednolity w Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm., dalej powoływana jako Ordynacja podatkowa) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] nr [...] określającą M.W. zobowiązanie w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki [...] w kwocie 18.868 zł.

Organ podatkowy I instancji ustalił, że strona zakupiła w dniu 17 września 2009 r. w Niemczech samochód osobowy marki [...], co podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym, a tym samym obowiązkowi złożenia deklaracji podatkowej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, i w konsekwencji określił stronie zobowiązanie w podatku akcyzowym. Powyższe ustalenia oparł organ podatkowy na informacji z dnia 13 września 2011 r. udzielonej przez importera samochodów marki [...] do Polski A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., oględzin samochodu oraz treści niemieckiego dowodu rejestracyjnego samochodu. W toku postępowania podatkowego na kierowane do podatnika pisma Naczelnika Urzędu Celnego odpowiadał on wskazując inną osobę jako właściwą do doręczeń i udzielania informacji na temat przedmiotowego samochodu oraz brak własnej wiedzy na temat historii samochodu (pismo z dnia 18 listopada 2011 r.).

Dyrektor Izby Celnej utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji wskazał na przepisy postępowania mające zastosowanie w sprawie, podkreślając, że organ I instancji przeprowadzając postępowanie dowodowe uwzględnił wszystkie wnioski i dowody przez stronę przedstawiane i ocenił je według swojej wiedzy, zgodnie z art. 191 Ordynacji podatkowej. Przedstawiając przepisy regulujące opodatkowanie wyrobów akcyzowych zawarte w ustawie o podatku akcyzowym oraz stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z dnia 7 września 1987r. ze zm. - dalej powoływane jako Rozporządzenie nr 2658/87) Nomenklaturę Scaloną, wskazał organ odwoławczy, iż kod CN 8703 obejmuje pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi. Podkreślił, że kwestie związane z opodatkowaniem akcyzą samochodów osobowych określone zostały w przepisach art. 100 - 105 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity w Dz. U. z 2011 r. nr 165, poz. 1373 ze zm. - dalej powoływana jako ustawa o podatku akcyzowym). Odwołał się organ do wyżej wskazanej Nomenklatury Scalonej, wskazał kod CN 8703, przedstawił cechy projektowe zwykle stosowane do pojazdów objętych tym kodem oraz świadczące, że przedmiotowy samochód jest samochodem przeznaczonym do przewozu osób, a nie do transportu towarów, takie jak wyposażenie fabryczne w dwa rzędy siedzeń, zaopatrzenie w stałe punkty kotwiące do zainstalowania siedzeń i pasów bezpieczeństwa w przedniej i tylnej części pojazdu, dwa okna w tylnych drzwiach bocznych, wyposażenie tylnej części w dywaniki, oświetlenie, wykładzinę, tapicerowany dach, brak przegrody między przestrzenią kierowcy i przedniego siedzenia pasażera, a tylna przestrzenią pojazdu. W trakcie oględzin ustalono, że samochód został nabyty przez spółkę jawną B z siedzibą w P. w takim stanie jak w dniu oględzin, wyprodukowany został on w Japonii na rynek amerykański jako samochód osobowy, co pozwala na określenie stanu pojazdu w dniu nabycia wewnątrzwspólnotowego przez stronę i uznanie, iż jest to samochód osobowy zaliczany do kodu CN 8703. Wywodził organ podatkowy II instancji, że strona, poza odwoływaniem się do dokumentów dotyczących rejestracji pojazdu, nie przedłożyła innych dokumentów potwierdzających takie przerobienie pojazdu, że należałoby go zakwalifikować do samochodów ciężarowych. Do zmian konstrukcyjnych nie należy bowiem wymontowanie i zamontowanie tylnej kanapy w pojeździe z montażem i demontażem pasów bezpieczeństwa. Wskazał przy tym organ ustalenia dokonane w drodze oględzin samochodu, wedle których jest to pojazd o pięciodrzwiowym nadwoziu, wyposażony w komplet przyciemnianych szyb na całej powierzchni bocznej oraz w klapie bagażnika, tapicerowany na całej długości podłogi oraz boków nadwozia, natomiast parametry długości jego przedziału ciężarowego oraz proporcje ładowności przypadającej na część pasażerską i towarową nie pozwalają na zakwalifikowanie tego samochodu do pozycji 8704. W konsekwencji, w opinii organu odwoławczego przedmiotowy samochód kwalifikuje się do kodu CN 8703, ponieważ jego zasadniczym przeznaczeniem jest przewóz osób, a przedstawione przez stronę dokumenty świadczące, że samochód jest samochodem ciężarowym, dotyczą przede wszystkim przepisów związanych z rejestracją pojazdu i nie przesądzają o jego zakwalifikowaniu do odpowiedniego kodu, bowiem definicja ustawowa wiąże na gruncie danego aktu prawnego i aktów wykonawczych do ustawy.